ریحانه نیلاب - دانشجو/دانشگاه فردوسی مشهد
بهرامعلی قنبری هاشم آبادی - استاد/دانشگاه فردوسی مشهد
سید علی کیمیایی - دانشیار/دانشگاه فردوسی مشهد

هدف: بررسی اثربخشی رویکرد سیستمی بوئن بر ارتقاء تمایزیافتگی خود و رضایت زناشویی در زنان دو قوم ترک و ترکمن در شهرستان بجنورد. روش: شبه­ آزمایشی از نوع پیش ­آزمون – پس­ آزمون با گروه کنترل بود. نمونه شامل ۱۵۰ نفر از زنان ترک و ترکمن مراجعه کننده به بیمارستان تامین اجتماعی شهر بجنورد بود که در هر کدام از گروه­ های ترک و ترکمن ۷۵ نفر قرار گرفتند و از این میان در هر یک از گروه ­های آزمایش و کنترل به ترتیب ۸ و ۷ نفر گمارش شدند. گروه ­های آزمایش ۸ جلسه آموزش سیستمی بوئن را دریافت کردند و به گروه­ های کنترل هیچ مداخله­ ای ارائه نشد. قبل و بعد از اجرای مداخله پرسشنامه «رضایت زناشویی» و «تمایزیافتگی» توسط گروه ­های نمونه تکمیل شد. یافته ­ها: آموزش سیستمی بوئن بر افزایش رضایت زناشویی و تمایزیافتگی زنان ترک و ترکمن دارای اثر معنی ­دار بوده است، اما در میزان اثربخشی آن تفاوت معنی ­داری وجود ندارد. یافته­ های پژوهش موید این مهم است که آموزش رویکرد سیستمی بوئن باعث افزایش تمایزیافتگی و رضایت زناشویی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل می­گردد.

رویکرد سیستمی بوئن, تمایزیافتگی خود, رضایت زناشویی, ترک, ترکمن