سارا کشکر - دانشیار مدیریت ورزشی، دانشگاه علامه طباطبایی
فضائیل جاوید - دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی دانشگاه علامه طباطبایی
حسین بهادر - مدیریت ورزشی - دانشگاه علامه طباطبایی

روش تحقیق حاضر از نوع کیفی، با رویکرد پدیدارشناسی می باشد. جامعه شرکت­کنندگان، شامل افراد فعال در شرط بندی های مجازی فوتبال بودند که ابتدا به صورت هدفمند و سپس به صورت گلوله برفی انتخاب شدند. مصاحبه­ها تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت و نهایتا با ۱۹ نفر انجام شد. برای تحلیل داده­های تحقیق از روش تحلیل مضمون (تماتیک) استفاده شد. یافته­ها نشان داد که در بخش آثار شرکت در شرط­بندی، مقوله­های اصلی به دو بخش آثار مطلوب و آثار نامطلوب تقسیم­بندی شد. آثار مطلوب شرط­بندی در ورزش شامل پرکردن اوقات فراغت و بهبود وضعیت روحی-روانی و آثار نامطلوب دارای ابعاد فردی و اجتماعی است. در مولفه علل گرایش به شرط­بندی مقوله­های آزمون شانس، محرک­های محیطی و بهبود وضعیت روحی تعیین شد. مقوله آزمون شانس شامل دستیابی به منافع مادی و بهره­برداری از شانس، محرک­های محیطی شامل تبلیغات جذاب و توصیه اطرافیان، بهبود وضعیت روحی-روانی شامل تجارب متفاوت تفریحی و رفع ناراحتی­های روحی است. در مقوله راه­کارهای کاهش آسیب های شرط­بندی مقوله­های نظارت و کنترل، آموزش رسانه­ای و توانمندسازی روانی تعریف شدند. نظارت و کنترل شامل نظارت خانواده و سازمان­ها، آموزش رسانه­ای شامل اطلاع­رسانی و فرهنگ­سازی و نهایتا توانمندسازی روانی شامل فراهم کردن تفریحات و ارائه مشاوره­های تخصصی است. برای کاهش آسیب های شرط بندی، سازمان­های متولی باید به راه­کارهای پیشگیرانه برای مقابله با عوارض منفی این پدیده توجه کنند.

شرط بندی, شرط بندی مجازی, ورزش, آسیب شناسی, پیشگیری