امروزه استفاده از تقویت کنند ه های لیفی برای مسلح کردن کامپوزیت های پایه سیمانی و پایه پلیمری برای استفاده در کارهای ساختمانی از جمله مقاوم سازی بسیار فراگیر شده است. الیاف شیشه به دلیل خواص مکانیکی بالا برای کاربرد در بتن بسیار مناسب است، اما دوام کم الیاف در بتن به دلیل محیط قلیایی سیمان، کاربرد این الیاف را محدود کرده است. در این پروژه به منظور افزایش دوام الیاف شیشه در بتن، از پلیمر اپوکسی استفاده شده و درجات مختلفی از این نوع رزین برای پوشش دهی الیاف به کار رفته و تاثیر این پوشش پلیمری بر خواص مکانیکی الیاف شیشه بررسی شده است. در ادامه تاثیر این پوشش بر افزایش دوام در محیط قلیایی مشابه سیمان بررسی شده است . به منظور به داخل منافذ الیاف، تصاویر میکروسکوپی ACI از شرایط تسریع شده با غلظت و دمای بالاتر استفاده شده است. به منظور مطالعه ریز ساختار این الیاف و میزان نفوذ پوشش  به داخل منافذ الیاف، تصاویر میکروسکوپی SEM تهیه شده است. همچنین به منظور بررسی کارایی این الیاف پوشش دار بر بتن، تاثیر ضخامت های مختلف پوشش بر میزان چسبندگی این الیاف به ماتریس سیمانی با آزمون بیرون کشی بررسی شده است. نتایج نشان می دهد الیاف خام بدون اعمال پوشش، به سرعت در محیط قلیایی تحت تاثیر قرارگرفته و استحکام خود را از دست می دهند، به نحوی که پس از چهار هفته قرارگیری در محلول آزمایش استحکام به ۱ درصد استحکام اولیه خود رسیده است . با افزایش ضخامت پوشش اپوکسی ضمن افزایش مدول الیاف، دوام این الیاف نیز بهبود داشته است به نحوی که در ضخامت های D و E و F که به ترتیب برابر ۴، ۵ و ۵,۵ درصد حجمی الیاف شیشه بوده است، استحکام بعد ازچهار هفته قرارگیری در معرض محلول آزمایش به ۶۳%، ۵۸% و ۴۶% استحکام اولیه رسیده است. براساس مشاهدات و آزمون های صورت گرفته، بهترین نتایج به دست آمده مربوط به درجات ضخامت E و I که به ترتیب مربوط به اعمال ۷/۵% پوشش بوده است.