طراحی فضایی موسوم به نورگیر مدت زمانی است که در طراحی ساختمان های آپارتمانی مسکونی رایج شده است. اگرچه حفره های نورگیر برای تامین روشنایی حداقل در داخل فضاهای همجوار با بدنه آن ایجاد می شود، اما عملا به صورت هم زمان بر روشنایی و بر رفتار حرارتی ساختمان نیز تاثیرگذار است. در این گزارش، در گام اول، با جمع آوری و بررسی تجربیات موجود در زمینه کاربرد این نوع عناصر در معماری گذشته و حال و همچنین مطالعه تحقیقات مشابهی که تاکنون در این زمینه صورت گرفته است، عوامل موثر در طراحی نورگیرها و کلیات تاثیرات آن ها بر عملکرد ساختمان از نظر روشنایی، گرمایش و سرمایش مشخص شده است. سپس روش های برداشت پارامترهای مختلف تعیین کننده وضعیت موجود در یک نورگیر و چگونگی برداشت آن ها آورده شده است. در بخش بعدی، نمونه موردی بررس یشده معرفی گردیده، و اقدامات مختلفی که برای پایش (مانیتورینگ) عملکرد آن در اوقات سرد و گرم سال صورت گرفته تشریح شده است. در بخش نهایی گزارش، با استفاده از مجموعه اطلاعات به دست آمده، جمع بندی هایی برای تکمیل ضوابط مبحث ۱۹ ، و پیشنهادهایی برای ادامه اقدامات صورت گرفته ارائه شده است.