تاثیر یک دوره تمرین HIIT بر بیان ژن های بر بیان ژن های MMP۹ ،MMP۲ چربی احشایی در رت های مبتلا به سندرم متابولیک

هدف اصلی پژوهش حاضر تاثیر یک دوره تمرین HIIT بر بیان ژن های MMP۹ ،MMP۲ چربی احشایی در رت های مبتلا به سندرم متابولیک بود. ۴۰ رت صحرائی نر نژاد ویستار در محدوده وزنی ۱۸۰±۲۰ گرم به عنوان نمونه، بر طبق روش مطالعه در ۰ گروه ۰۴ تائی تقسیم شدند. ۰. سالم ۰. سندروم متابولیک ۳. سندروم متابولیک HIIT+ و HIIT۴ موش های صحرائی نژاد ویستار به مدت یک هفته تحت شرایط مناسب از نظر غذا، نور، آب و حرارت نگهداری شدند تا به شرایط محیط عادت نمایند. سپس به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. تغذیه با رژیم استاندارد (گروه کنترل) و تغذیه با رژیم پرچرب. به مدت ۸ هفته موش ها در دو گروه کنترل و HFD تغذیه شدند. وزن موش ها در تمام طول دوره اندازه گیری شده تا اضافه وزن مورد تائید قرار گرفت. تست تحمل گلوکز و انسولین جهت بررسی و تائید ایجاد مقاومت به انسولین در موش های HFD انجام شد. نمونه برداری و انجام بافت شناسی جهت بررسی سنروم متابولیک و تایید مدل انجام شد. نمونه برداری و انجام بافت شناسی جهت بررسی سنروم متابولیک و تایید مدل HIIT (سه جلسه درهفته) دویدن روی تردمیل محقق ساخته و بر اساس اصول کلی تمرینات تناوبی شدید HIIT و تعدیل مطالعه پیشین رابینسون و همکاران ( ۲۰۱۵ ) طراحی شد. اندازه گیری ژن های MMP-۲ و MMP-۹ چربی احشایی با روش Real Time PCR انجام شد. برای توصیف داده و رسم نمودارها از آمار توصیفی و برای مقایسه بین گروه ها در متغیرهای مورد مطالعه از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه ANOVA و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. سطح معنی داری نیز P<۰/۰۵ در نظر گرفته شد. کلیه بررسی های آماری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ انجام گرفت. نتایج نشان داد بین میانگین بیان ژن MMP۲ چربی احشایی موش های سندروم متابولیک در گروه های مختلف تحقیق، تفاوت وجود دارد P=۰/۰۰۱ همچنین بین میانگین بیان ژن MMP۹ چربی احشایی موش های سندروم متابولیک در گروه های مختلف تحقیق، تفاوت وجود دارد P=۰/۰۰۰ با توجه به یافته های تحقیق می توان اظهار داشت انجام تمرینات HIIT منجر به کاهش و سازگاری های مطلوب در آنزیم های MMP-۲ و MMP-۹ در موش های دارای سندورم متابولیک شده است

Keywords:

سندرم متابولیک , تمرین .MMP-۹. , MMP-۲ , HIIT