رویکردهای یادگیری و بکارگیری آنها در آموزش الکترونیک

فناوری اطلاعات و ارتباطات در همه ابعاد زندگی تغییراتی اساسی ایجاد کرده است و آموزش نیز دستخوش دگرگونی هایی شده است که تاثیر شگرفی در میزان یادگیری و نحوه آموزش گذاشته است. تا چندی پیش اساسی ترین راه آموزش، شرکت در کلاس های حضوری بود، مدرس، محور اصلی و کتاب، به منزله اصلی ترین منبع اطلاعاتی محسوب می شد امروزه وجود نرم افزارها، کتابخانه مجازی، فایل های آموزشی با فرمت های بسیار متنوع، جذاب و گوناگون ، حتی بازی های کامپیوتری فرایند آموزش را به گونه ای مفیدتر و کاربردی تر ساخت هاست. در پژوهش حاضر از منابع هدفمند در دسترس و کتابخانه ای و از شیوه مروری- تحلیلی استفاده شده است. در ابتدا تلاش شده که چهار نظریه رایج آموزشی؛ شناخت گرا، ساخت گرا ، رفتار گرا و ارتباط گرا مورد مطالعه قرار گیرد، سپس ضرورت برگزاری آموزش الکترونیک براساس یک نظریه استاندارد در آموزش بررسی شده و توصیه های لازم برای استفاده از هر یک از این شیوه ها در آموزش مجازی مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته است و در نهایت به سوال مطرح شده در این تحقیق، مبنی برضرورت استفاده از نظریه های آموزش دوره های حضوری در کلاس های آموزش الکترونیک و اثرگذاری بیشتر کدامیک از نظریه های آموزش در بکارگیری فناوری اطلاعات می پردازیم.

Keywords:

شناخت گرایی , رفتارگرایی , ساخت گرایی , ارتباط گرایی , آموزش الکترونیک