استفاده از الگوریتم ژنتیک برای بهبود مصرف انرژی در شبکه های حسگر بی سیم با سینک متحرک

به دلیل استفاده از گره های حسگر با انرژی و توان محدود در شبکه های حسگر بی سیم، بهینه سازی مصرف انرژی و افزایش طول عمر شبکه از اهمیت بالایی برخوردار است. در این مقاله از یک رویکرد تجمعی با تکنیک فازی-ژنتیک برای خوشه بندی گره های حسگر استفاده شده است. خوشه بندی FCM با یک مدل تجمعی شباهت بین گره ها را محاسبه می کند. سپس الگوریتم ژنتیک بر مبنای معیار شباهت و بروزرسانی دوره ای، خوشه های نهایی را ایجاد میکند. همچنین حرکت سینک به سمت تجمع گره های کم انرژی و استفاده از مسیریابی مبتنی بر مکانیزم ارتباطی چندپرشه درون خوشهای و برون خوشه ای به منظور کاهش بارمحاسباتی و مصرف کمتر انرژی انجام میشود. در اینجا، از الگوریتم های LEACH، MH-FEER و Fuzzy-TOPSIS جهت ارزیابی عملکرد روش پیشنهادی استفاده شده است. نتایج نشان می دهند که روش پیشنهادی نسبت به الگوریتم های مشابه در معیارهای مختلف نظیر تعداد گره های مرده و تعداد بسته های ارسال شده برتری دارد.

Keywords:

شبکه های حسگر بی سیم , خوشه بندی تجمعی , الگوریتم ژنتیک , سینک متحرک.