علی خوش اندام - دانشکده مهندسی شیمی و نفت، دانشگاه تبریز

درچند دهه اخیر، به ویژه پس از انقلاب صنعتی، میزان تولید گازهای گلخانه ای در سرتاسر دنیا افزایش چشمگیری داشته است. این گازها با مکانیزمی، که اثر گلخانه ای نامیده می شود، موجب مشکلات زیست محیطی بسیاری که مهم ترین آن گرم شدن زمین است، می گردند. مهم ترین گاز گلخانه ای، گاز CO۲ می باشد که درسالهای اخیر جذب و ذخیره سازی این گاز یکی از موضوعات مهم پژوهش های دانشمندان بوده است. از معروف ترین روش های جذب این گاز می توان به جذب سطحی((adsorption، جذب((absorption، استفاده از غشا و... اشاره کرد. جذب CO۲ به وسیله محلول های آمینی مانند مونو اتانول آمین((MEA، دی اتانول آمین((DEA، تری اتانول آمین (TEA) و متیل دی اتانول آمین (MDEA) از جمله روش های معروف این کار می باشد. از چند دهه گذشته و با معرفی فناوری نانو، دانشمندان این حوزه سعی بر بهبود جذب محلول های آمینی با استفاده از نانوذرات سنتز شده را دارند. مکانیزم های بهبود جذب این محلول ها توسط نانوذرات هنوز به طور کامل اثبات نشده اما مکانیزم هایی نظیر اثر شاتل، اثر هیدرودینامیکی در مرز مشترک گاز-مایع، شکست حباب و... برای این بهبود ذکر شده اند. در این کار به بررسی پژوهش های آزمایشگاهی انجام گرفته در سالهای اخیر با موضوعات فوق می پردازیم.

اثر گلخانه ای، محلول های آمینی، جذب(absorption)، اثر شاتل، شکست حباب