سیاوش صادقی - کارشناسی ارشد مدیریت تکنولوژی
مهرزاد ایرانپور مبارکه - کارشناس عمران

تاثیرات متقابل ناشی از منابع مختلف و اجزای زنده و غیرزنده ی موجود در یک حوضه ی آبخیز، ضرورت پیاده سازی مدل مدیریت سیستمی و یکپارچه را در حوضه های آبخیز با هدف بهره وری بهینه از منابع و هماهنگی و حرکت در راستای توسعه ی پایدار ایجاب کرده است. روش تحلیل داده های نتایج حاصل از تحقیقات نشان می دهد که برای کاهش سیلاب در حوضه های رودخانه ای می توان سیلاب های بالادست این حوضه ها را کنترل نمود، که در این راستا باید نقاطی را برای مدیریت سیلاب های بالادست مکان گزینی کرد که با مطالعات میدانی موقعیت آنها نسبت به مسیل های فعلی به دست می آید . مدیریت سیلاب در حوضه ها بدون توجه به عناصر هیدروژئومورفولوژیکی امکان پذیر نمی باشد و با به کارگیری مدل یکپارچه سیلاب امکان حضور تمام شاخص ها در واحدبندی مدیریتی عملی می باشد. لذا در این تحقیق تلاش براین است با استفاده از نتایج مطالعات معتبر ملی و بین المللی و به موازات آن، نتایج مشاهدات و تحقیقات میدانی و مطالعات علمی دراز مدت ، همچنین با شناخت عوامل و ویژگی های محیطی به تحلیل علل و چگونگی ناپایداری محیطهای رودخانه ای پرداخته و راهبردهایی ارایه شد که کاربر آنها می تواند توسعه و مدیریت حوضه ها را به سوی پایداری سوق داده ودر نهایت برقراری توسعه پایدار منابع موجود، به منظور تامین نیازهای ساکنین حوضه های رودخانه ای را تامین نماید.

حوضه آبخیز، حوضه رودخانه ای، مدیریت یکپارچه و جامع، توسعه پایدار