توانمند سازی و بهسازی بافت فرسوده شهری همسو با نگرش معماری پایدار (نمونه موردی: شهر آبادان)
Publish place: Twelfth National Conference on Urban Planning, Architecture, Civil Engineering and Environment
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 471
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PSHCONF12_048
تاریخ نمایه سازی: 16 خرداد 1400
Abstract:
گسترش شهرها در ایران در دهه های اخیر با فرسودگی بافتهایی از شهر همراه شده است و راهکارهای کنونی در ایران غالبا نمیتواند پاسخگوی نیاز شهر برای مقابله با بافت فرسودهای که بر سایر بافتهای پیرامونی خود نیز تاثیرگذار هستند، باشند. حال هدف اصلی پژوهش حاضر شناخت بافتهای فرسوده شهری شهر آبادان و بهسازی و توانمندسازی این بافتها در جهت بهره مندی از نگرش معماری پایدار میباشد. لذا فرضیه مطرح در نیل به این هدف این است که اصلی ترین مولفه معماری پایدار در جهت بهسازی و توانمند سازی بافتهای فرسوده شهری در شهر آبادان به ترتیب بهره مندی از فضای سبز و بهبود مصالح است. بر این اساس پژوهش حاضر با استفاده از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و ابزار AHP به این نتیجه دست یافت که در بافتهای فرسوده شهری شهر آبادان با توجه به معیارهای کالبدی، ساختمانی، زیست محیطی و اجتماعی؛ محلات ذوالفقاری و جمشیدآباد به ترتیب دارای بیشترین و کمترین میزان فرسودگی هستند و از این رو می بایست در جهت بهسازی و توانمند سازی این بافتهای شهری همسو با نگرش پایدار برنامهریزیهایی از سوی دولتمردان در این مناطق صورت گیرد. این برنامهریزیها میتواند در جهت توسعه و ایجاد کاربری های گردشگری، تفریحی و فرهنگی به شکل متناسب با دانهبندی بافت و درون محلات به عنوان رکن اساسی تاثیرگذار در زندگی انسان و ایجاد فضای سبز درون بافتهای فرسوده و بهره مندی از انرژیهای تجدیدپذیر باشد.
Keywords:
Authors
نرجس سادات برکباف
کارشناس ارشد جغرافیاو برنامه ریزی شهری (بهسازی ونوسازی شهری) ، دانشگاه فرودسی مشهد