مروری کوتاه بر روشهای مدلسازی فیزیکی در مهندسی ژئوتکنیک
Publish place: Twelfth National Conference on Urban Planning, Architecture, Civil Engineering and Environment
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,332
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PSHCONF12_073
تاریخ نمایه سازی: 16 خرداد 1400
Abstract:
مدلسازی فیزیکی، ابزاری مهم برای مطالعه ی مشکلات گوناگون در مهندسی ژئوتکنیک است که برای اعتبارسنجی مدلهای تئوری یا عددی مورد استفاده قرار میگیرد. میتوان مدلسازی فیزیکی را در مقیاس حقیقی و یا در مقیاس کوچک انجام داد که کاربرد مدلهای کوچک مقیاس در زمان و هزینه صرفه جویی میکند.اساسا مدلسازی فیزیکی در مهندسی ژئوتکنیک به دو دسته ی مدلسازی در شرایط کم تنش (۱g) و مدلسازی در شرایط پرتنش (ng) تقسیم میشود. دسته ی اول در مخازن ساده و میز لرزه ای ۱g (بررسی اثرات بارگذاری زلزله) و دسته ی دوم در مخازن کالیبراسیون، سانتریفوژهای ژئوتکنیکی، ظرف های محصورکننده ی مخروطی ناقص و میز لرزهای سانتریفوژی انجام میشوند. در این مقاله، به بررسی انواع روشهای مدل سازی فیزیکی، مزایا و معایب آنها و نحوه ی مرتبط کردن نمونه ی اصلی و مدل با استفاده از فاکتورهای مقیاس پرداخته می شود.
Keywords:
Authors
سیده زهرا حسینی
کارشناسی مهندسی عمران، دانشگاه فنی و مهندسی گرگان
مهدی قهرمانی مقدم
کارشناسی ارشد مهندسی مواد دانشگاه یزد