میلاد بابایی الیاسی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه گیلان،ایران
امیر زارع - کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه شیراز،ایران
سمیرا کارگرپیشه - کارشناس جغرافیای شهری دانشگاه زنجان،ایران
محمدرضا مشکانی - کارشناس جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه حکیم سبزواری خراسان رضوی،ایران

درجهان امروز آلودگی هوا یکی از مهم ترین بحران های زیست محیطی است که بشر با آن دست و پنجه نرم می کند به طوری که طبق گزارش موسسه زیست محیطی نیچر هر دقیقه شش نفر جان خود را به دلیل استنشاق هوای آلوده از دست میدهد. ایران از نظر میزان آلاینده های هوا رتبه نهمین کشور آلوده دنیا را در سال ۱۳۹۴ به خود اختصاص داده است و این میزان آلودگی خسارتی در حدود ۳۶۰۰۰ میلیارد تومان بر ایران متحمل داشته که از این بابت سهم هر ایرانی تقریبا ۳۲۰ هزارتومان است. منابع آلاینده های هوا بسیار متنوع و متغیر هستندکه می توان از حمل و نقل متحرک که خود شامل وسایل نقلیه موتوری و وسایل نقلیه هوایی است نام برد. زمینه آلودگی هوا ناشی از وسایل نقلیه موتوری به ویژه در کلانشهر تهران به دلیل افزایش تعداد وسایل نقلیه به عنوان یک مشکل اساسی مطرح است. با توجه به اینکه هدف اصلی تحقیق، بررسی تاثیر حمل و نقل درکاهش آلودگی هوای شهر تهران است بنابراین روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی -تحلیلی بوده است. این تحقیق، از نوع کاربردی است که ابتدا با توجه به مطالعات کتابخانه ای به تبیین حمل و نقل و آلودگی هوا پرداخته سپس داده های بدست آمده با روش spss تحلیل شده است. داده های مورد نیاز از طریق اسناد و مدارک، پرسشنامه و مصاحبه جمع آوری میگردد. براساس نتایج بدست آمده اکثر شهروندان در مورد ارزیابی کیفیفت حمل و نقل و تاثیر آن بر کاهش آلودگی هوا و تاثیر مدیریت نادرست برآلودگی هوا، ۹۰ درصد گزینه زیاد و خیلی زیاد را بیان نموده اند.

آلودگی هوا(دی اکسید کربن) ، spss ، حمل و نقل ، تهران.