بررسی الگوی بیانی ژن hdac۴ پس از تمرین استقامتی در مدل حیوانی
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 175
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SKUMS-18-6_004
تاریخ نمایه سازی: 16 خرداد 1400
Abstract:
زمینه و هدف: بیشتر تغییرات ایجاد شده در اثر فعالیت های بدنی طی روند اپی ژنیک رخ می دهد که فاکتور رونویسی HDAC۴ در این روند نقش محوری بازی می کند. بنابراین هدف این پژوهش بررسی اثر یک دوره فعالیت استقامتی بر بیان ژن hdac۴ در عضلات کند و تند انقباض بود.
روش بررسی: آزمودنی های این پژوهش تجربی ۱۴ سر موش صحرایی (۲۴±۲۳۱ گرم) بودند که تحت شرایط استاندارد نگهداری شدند. بعد از آشنایی با پروتکل تمرینی به صورت تصادفی به دو گروه کنترل (۷=n) و تجربی (۷=n) تقسیم شدند. گروه تجربی یک برنامه (۳۰ متر در دقیقه، ۵۰ دقیقه در هر جلسه، ۶ جلسه در هفته به مدت ۱۴ هفته) استقامتی را روی تردمیل اجرا کرد و سپس ۴۸ ساعت پس از پایان آخرین جلسه تمرینی همراه با
گروه کنترل بی هوش و تشریح شدند، سپس عضله نعلی و عضله EDL آن ها خارج و با استفاده از روش Real time-PCR میزان بیان ژن hdac۴ عضلات نعلی و EDL آن ها اندازه گیری شد. در پایان با استفاده از آزمون آماری t میانگین بیان ژن hdac۴ گروه تجربی و کنترل ارزیابی و مقایسه شد.
یافته ها: نتایج نشان داد، ۱۴ هفته فعالیت استقامتی موجب کاهش بیان ژن hdac۴ در عضله نعلی (کند انقباض) می شود به طوری که میزان بیان این ژن در عضله نعلی گروه تجربی به طور معنی داری (۰/۰۰۰۱=P) کمتر از گروه کنترل بود. اما در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معنی داری (۰/۷۶=P) در بیان ژن hdac۴ در عضله EDL گروه تجربی مشاهده نشد.
نتیجه گیری: این تحقیق نشان داد که علیرغم یکسان بودن شدت و مدت فعالیت استقامتی، بیان ژن hdac۴ در عضلات تند و کند انقباض متفاوت بود. کاهش میزان بیان ژن hdac۴ در عضله نعلی احتمالا نشان دهنده رفع فشردگی کروماتین باشد که آغازیست بر بیان ژن های درگیر در فعالیت استقامتی در عضله اسکلتی کند انقباض.
Keywords:
Authors
محمد فتحی
Physical Education Dept., Lorestan University, Khorramabad, I.R. Iran.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :