محمود قدیری - استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور
حسن حکمت نیا - دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور
مریم سیف الهی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور

کیفیت زندگی شهری یکی از مهمترین حوزههای مطالعات شهری در کشورهای مختلف از جمله در ایران است. این مهم به دلیل اهمیت روزافزون مطالعات کیفیت زندگی در پایش سیاستهای عمومی و نقش آن همچون ابزاری کارآمد در مدیریت و برنامهریزی شهری است. بر این اساس، هدف از این پژوهشتحلیل چگونگی شاخصهای کیفیت زندگی محلات شهر کوهبنان در چارچوب روش توصیفی- تحلیلی است. مفهوم کیفیت زندگی در ۴ بعد، ۸ مولفه، و ۲۹ شاخص تعریف عملیاتی شد. دادههای مورد نیاز به روش میدانی و با استفاده از پرسشنام» خانوار گردآوری شد. حجم نمونه به روش کوکران و برابر با ۳۷۷ خانوار تعیین شد و نمونهگیری به روش تصادفی- سیستماتیک انجام گرفت. تحلیل دادهها نیز با استفاده از آمار توصیفی، مدل ANP، مدل همپوشانی فازی، تحلیل واریانس یکطرفه، و روش tاستودنت انجام شد. مطابق نتایج، که بیانگر وجود تفاوت در کیفیت زندگی محلات شهر کوهبنان و محرومیت محله دهمیر است، این محله باید در اولویت رسیدگی و برنامهریزی قرار گیرد. در این زمینه قراردادن متغیرهای سن و درآمد در کانون توجه با توجه به وجود ارتباط مستقیم و معنادار آن با کیفیت زندگی ضروری است. بهعلاوه، با توجه به اینکه عوامل میزان درآمد، دسترسی به امکانات بهداشتی، و فرصتهای شغلی در بین سایر عوامل بررسیشده تاثیر بیشتری در کیفیت زندگی شهر کوهبنان داشتهاند، لازم است این عوامل نیز در اولویت رسیدگی و برنامهریزی قرار گیرند. نتیجه اینکه در شناخت و بهبود کیفیت زندگی لازم است شرایط محلی، اجتماعی، و محیطی هر شهر بهخوبی مورد توجه قرار گیرد.

شهر کوهبنان, کیفیت زندگی, محلات شهری