آرمان مرفع - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران-محیط زیست، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
کیهان دولو - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی-محیط زیست، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
سیدحسین هاشمی - استادیار پژوهشکده علوم محیطی-دانشگاه شهید بهشتی

آلودگی هوا یکی از جدی‌ترین مسائل زیست محیطی در مناطق شهری بخصوص در کشورهای در حال توسعه می‌باشد. توسعه سریع شهرگرایی و مصرف گسترده انرژی( اغلب ناشی از توسعه اقتصادی و رشد جمعیت در چند دهه اخیر)، آلودگی هوای شهری را به یک مسئله در حال رشد تبدیل کرده‌است. شواهد موجود در مطالعات پزشکی نشان می‌دهد که بین قرارگرفتن در معرض این آلاینده‌های هوا و پیامدهای سلامتی مختلف از قبیل ناراحتی های تنفسی، ناراحتی های قلبی عروقی و مرگ‌ومیر ناگهانی ارتباط نزدیکی وجود دارد. تعیین ارزش دقیق خسارات سلامتی ناشی از آلودگی هوا به علت وجود شرایط عدم قطعیت و همچنین پیچیدگی اثرات برهمکنش بین آلاینده‌های چندگانه دشوار است، با این حال، تغییر روند خسارات سلامتی برای سیاست گذاران این بخش بسیار با اهمیت می‌باشد.در این مقاله با بررسی مدل‌های بکارگرفته شده در تعدادی از کشورهای در حال توسعه از جمله چین، ایران و اندونزی،‌ به ارزیابی تکنیک دز- واکنش برای برآورد خسارات سلامتی ناشی از آلودگی هوا پرداخته شده و سپس با مقایسه روش‌های ارزشگذاری مختلف از جمله: (COI)Cost of Illness، (Willingness-to-Pay (WTP و (HCA)Human Capital Approach، تحلیل تابع خسارت ناشی از آلودگی هوا و نحوه پولی‌کردن این خسارات مورد بررسی قرار می‌گیرند. متأسفانه در اغلب مطالعات در این زمینه به علت در اختیار نبودن داده‌های مورد نیاز و به علت فرض‌های مختلف، عدم قطعیت‌های موجود در این برآوردها بسیار زیاد بوده و حتی در برخی مراحل مقدار این خطاها قابل اندازه‌گیری می‌باشد

برآورد هزینه، تابع دز-واکنش، آلودگی هوا، خسارات سلامتی