میر سعید موسوی کریمی - دانشیار دپارتمان فلسفه، دانشگاه مفید، تهران، ایران

پس از ارائه نظریه های جدید کیهان شناسی در فیزیک، یعنی دو نظریه رقیب مهبانگ[۱]و حالت پایدار[۲]، دو مفهوم «خلق از عدم عالم»[۳] و «خلق مدام ماده از عدم»[۴]از اواسط قرن بیستم وارد حیطه علوم تجربی شدند. آدولف گرونباوم[۵]، فیلسوف علم شهیر معاصر تلاش کرده است نظریه حالت پایدار را به گونه ای تعبیر کند که خلق مدام ماده از عدم در این نظریه به صورت کاملا فیزیکی قابل توضیح و تبیین باشد. در این مقاله نشان داده می شود که تعبیر گرونباوم دست کم با سه مشکل مواجه است: عدم تمایز بین علت فاعلی و علت مادی؛ ناسازگاری درونی؛ و تعبیر نادرست از قانون بقای چگالی. [۱]. The Big Bang Theory   [۲] .The Steady–State Theory [۳] .Creatio ex Ninilo of the Universe [۴] .Creatio Continua of Matter out of Nothing [۵] .Adolf Grünbaum

گرونباوم, نظریه حالت پایدار, خلق از عدم, خلق مدام, علت فاعلی, علت مادی, بقای چگالی, انبساط جهان