تحلیل و نقد نظریه سعادت فارابی

این مقاله به بررسی نظریه فارابی درباره سعادت می پردازد. ابتدا مشخصه های صوری سعادت بررسی و نتیجه گرفته می شود که سعادت برترین خیر و بسنده به خود است . سپس مولفه های اصلی سعادت یعنی فضیلت های نظری ، فکری ، عملی و اخلاقی مطرح و بررسی می شوند. مولف نتیجه می گیرد که دیدگاه فارابی درباره سعادت جزء نظریه های غایت جامع است و از این روی تفسیر نظریه سعادت فارابی به عنوان نظریه عقلی گرایانه محض نادرست است . در پایان به برخی از اشکال های نظریه سعادت فارابی اشاره می شود.

Keywords:

سعادت , خیر , فضیلت و غایت جامع