اثر استفاده از شیرابه زباله بر قابلیت جذب آهن در خاک

بارور نمودن خاک اصل مهمی جهت حصول به عملکرد بالا با کیفیت مناسب در محصولات کشاورزی می باشد. طی فرایند تبدیل زباله شهری به کود آلی کمپوست روزانه مقدار قابل توجهی شیرابه تولید می‌گردد، که دارای مقادیر بالایی از مواد آلی و عناصر غذائی مورد نیاز گیاهان است. این تحقیق به منظور بررسی تاثیر کاربرد شیرابه کمپوست بر غلظت آهن قابل جذب خاک در قالب یک طرح آماری اسپیلت پلات با دو تیمار اصلی و دو تیمار فرعی و سه تکرار در سه دوره زمانی دو ماهه انجام گرفت. تیمارهای اصلی شامل N: آبیاری با آب چاه منطقه به عنوان شاهد،I : تناوب آبیاری با شیرابه و آب چاه، و تیمارهای فرعی شامل ِDI: آبیاری قطره‌ای سطحی و SDI: آبیاری قطره‌ای زیر سطحی بود. سپس در کرت‌های احداث شده تعداد 36 اصله نهال دو ساله کاج و سرو به طور تصادفی کاشته شد و دو ماه بعد از استقرار نهال‌ها عملیات اعمال تیمار آغاز گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که اختلاف معنی‌داری در سطح 1 درصد آزمون دانکن بین تیمارهای تناوب با تیمار شاهد از نظر کاهش pH، همچنین افزایش غلظت آهن قابل جذب خاک وجود داشته و این افزایش متناسب با مقدار شیرابه اضافه شده بود. با گذشت زمان و کاربرد شیرابه متوسط pH 46/0 کاهش و همچنین متوسط Fe، در خاک 90/43 میلی‌گرم بر کیلوگرم افزایش نشان داد. لیکن غلظت آهن خاک در هر دوره بیشتر از دوره قبل بود. با کاربرد شیرابه به دلیل پایین آمدن موضعی pH خاک، قابلیت جذب آهن خاک افزایش معنی‌داری را نسبت به تیمار شاهد داشت

Keywords:

تناوب و نوع آبیاری , شیرابه کمپوست , قابلیت جذب آهن درخاک