سیدجلال الدین حسینی ایرج - دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بجنورد، بجنورد، ایران.
حسین مهدیان - استادیار، گروه روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بجنورد، بجنورد، ایران.
محمود جاجرمی - استادیار، گروه روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بجنورد، بجنورد، ایران.

پژوهش حاضر با هدف بررسی روابط نیازهای بنیادین روانشناختی و احساس تعلق به مدرسه با نقش واسطهای خودکارآمدی اجتماعی در دانشآموزان دوره متوسطه دوم انجام گرفت. روش پژوهش مطالعه حاضر توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانشآموزان دوره متوسطه دوم شهر مشهد در سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ بود. نمونه موردبررسی ۳۶۹ دانشآموز (پسر و دختر) بودند که به روش خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس ارضای نیازهای بنیادین در روابط (لاگواردیا و همکاران، ۲۰۰۰)، پرسشنامه خودکارآمدی اجتماعی نوجوانان (کنلی، ۱۹۸۹) و پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه (بری و همکاران، ۲۰۰۵) بود. تحلیل دادهها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و مدلسازی معادلات ساختاری انجام شد. نتایج حاصل از تحلیل مسیر نشان دادند اثر مستقیم و معناداری میان نیازهای بنیادین روانشناختی در ارتباط با معلمان با خودکارآمدی اجتماعی و احساس تعلق به مدرسه وجود دارد. بهطوریکه نیازهای بنیادین روانشناختی و خودکارآمدی اجتماعی ۵۵ درصد از تغییرات احساس تعلق به مدرسه را تبیین میکردند. به نظر میرسد خودکارآمدی اجتماعی دانشآموزان در رابطهی نیازهای بنیادین روانشناختی و احساس تعلق به مدرسه نقش واسطهای داشته باشد.

احساس تعلق به مدرسه, خودکارآمدی اجتماعی, نیازهای بنیادین روان شناختی