طراحی یک گیربکس مغناطیسی محوری جدید

در این مقاله ساختاری جدید از گیربکس مغناطیسی ارائه شده است که می تواند عملکرد بهتری را در مقایسه با نمونه های متداول از خود نشان دهد. هدف این کار بررسی یک نوآوری در ساختار فیزیکی گیربکس مغناطیسی می باشد که باعث شده میدان مغناطیسی توزیع مناسب تری در ماشین داشته باشند. تنظیم موقعیت آهنرباها در طرح جدید سبب توزیع بهتر شار مغناطیسی می شود و در نتیجه عملکرد ماشین نسبت به نمونه های مرسوم بهبود می یابد. در ضمن، تغییرات ذکر شده، این امکان را پدید می آورد که میزان چگالی شار در فاصله هوایی افزایش یابد و همچنین سامانه ، پایداری بالاتری داشته باشد. گیربکس مغناطیسی جدید با ابعادی کوچک تر از طرح های پیشین،  علاوه بر این که مقدار گشتاور انتقالی افزایش یافته است، ماشین نوسان کمتری را تجربه می کند. نتایج شبیه سازی ها مبتنی بر روش اجزاء محدود می باشد و با استفاده از نرم افزار تحلیل الکترومغناطیسی Maxwell ANSYS محاسبات و اعتبارسنجی مورد نظر انجام گرفته است.

Keywords:

گیربکس مغناطیسی محوری , فرایند بارگذاری دینامیکی , روش اجزای محدود , توزیع آهنرباها , گشتاور انتقالی , تحلیل دینامیکی