بررسی میزان تراکم جمعیت و توسعه در مناطق ساحلی کشور ایران

در این مطالعه سعی شده است به تفکیک شهرستان های ساحلی کشور با در نظر گرفتن داده های جمعیتی، میزان وسعت و خط ساحلی هر یک از این مناطق، به بررسی تفاوت ها و میزان استفاده از ظرفیت های موجود ساحلی، پرداخته شود. بدین جهت؛ از داده های سرشماری نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵ استفاده شده، همچنین مساحت و خط ساحلی شهرستان های مجاور سه حوزه ی دریای، کاسپین، عمان و خلیج فارس با استفاده از تصاویر ماهواره ای و آنالیز آن ها در محیط نرم افزار arcMap، محاسبه شده است. با بررسی های صورت گرفته، میزان رشد جمعیت در یک دوره ده ساله و استفاده از ظرفیت های خط ساحلی مناطق مورد بررسی مشخص شده است. به طورکلی می توان بیان کرد؛ شهرستان های ساحلی واقع در شمال کشور علی رغم برخورداری از سواحل کمتر دارای تراکم نسبی به مراتب بالاتری هستند، از طرفی در طی ده سال گذشته شهرستان های جنوبی دارای رشد بیشتری بوده اند اما کماکان از نظر تراکم ساحلی و تراکم نسبی در سطح پایینی قرار دارند. در این بین شهرستان ابوموسی و قشم به ترتیب از رشد جمعیتی قابل توجهی به اندازه ۹۳.۱۱ و ۴۱.۴۵ درصدی برخوردار بوده است، البته این در حالتی است که از نظر درجه ساحلی نیز این دو شهرستان به ترتیب با درجه ی ۰.۷۳ و ۰.۲۲ از مناطق ساحلی کشور هستند که بیشترین ساحل را به نسبت وسعت اشغال کرده، دارند.

Keywords:

سواحل ایران , توسعه سواحل , تراکم جمعیت , تراکم ساحلی