بررسی عملکرد لاینینگ انعطاف پذیر در محل برخورد تونل و گسل فعال (مطالعه ی موردی: تونل انتقال آب سد و نیروگاه سردشت)

از جمله چالش برانگیزترین مباحث در طراحی لرزه ای سازه های زیرزمینی تقاطع تونل و گسل فعال می باشد. راهکارهای مختلفی برایحفاظت لاینینگ تونل در مقابل زلزله و حرکت گسل پیش بینی شده است که از جمل هی آن ها می توان به استفاده از لاینینگ انعطاف پذیراشاره کرد. پی شنیاز اجرای هرکدام از این رو شها تعیین طولی از تونل است که در اثر حرکت گسل دچار آسیب خواهد شد. در این مقاله،پایداری تونل انتقال آب سردشت در محل تقاطع با گسل فعال زیرمرگ به صورت عددی مورد بررسی قرار گرفته است. جهت تعیین طولزون آسیب دیده، محل تقاطع این تونل با گسل زیرمرگ با استفاده از نرم افزار FLAC۳D مدل سازی گردید. سپس با مدل سازی حرکتگسل و اعمال جابجایی ۳۰ سانتیمتری، تعیین شده بر اساس مطالعات لرزه خیزی، وضعیت پایداری لاینینگ بعد از حرکت گسل موردارزیابی قرار گرفت. نتایج مدل سازی و تحلیل سازه ی تونل نشان داد که لاینینگ بتنی در اثر حرکت گسل دچار آسیب جدی خواهد شد.به طوری که ۱۸ متر از طول لاینینگ در فرودیواره و ۱۶ متر در فرادیواره بعد از حرکت گسل باری بیش از ظرفیت خود تحمل خواهندکرد. در ادامه با مدل سازی عددی لاینینگ انعطاف پذیر، با ساخت درزه های ۵ / ۰ متری و به فاصله ی ۳ متر از یکدیگر، مشخص گردید کهاین روش ضمن کاهش بیش از ۵۰ درصدی طول خرابی به مقدار زیادی از شدت خرابی ها خواهد کاست.

Keywords:

گسل فعال , لاینینگ انعطاف پذیر , تونل سردشت