مطالعه و بررسی شوری بر برخی واریته های انگور اطراف دریاچه ارومیه

جهت تعیین میزان تحمل شوری برخی ارقام محلی انگور در استان ، آزمایشی با سطوح شوری NaCl به میزان صفر ، ۲۵، ۵۰ و ۱۰۰ میلی مولار ، به ترتیب با ضریب هدایت الکتریکی ۱، ۴، ۸ و ۱۲ دسی زیمنس بر متر روی چهار رقم قره شیره ، قزل ، تبرزه و دیزماری در دو منطقه بالو و کشتیبان روی نهال های ریشه دار انجام شد. پس از اعمال تیمارهای شوری در محیط هیدروپونیک صفات فیزیولوژیکی شامل شاخص کلروفیل برگ ، غلظت پرولین ریشه و برگ ، RWC برگ ، قند های محلول ریشه و برگ ، MDA برگ اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که بین ارقام مورد بررسی از نظر تحمل به شوری اختلاف وجود دارد (P <۰/۰۱ )با افزایش میزان شوری مقدار پرولین برگی ، قند های محلول وMDA افزایش یافته ولی سطح برگ ، شاخص کلروفیل وRWC برگ کاهش پیدا کرد . با توجه به بالاتر بودن میزان پرولین و قند های محلول و تجمع کمترعناصر سمی مثلCl و Naدر اندام های هوایی ، میزان تحمل به شوری و آستانه تحمل دو قزل اوزوم و دیزماری که تا غلظت ۱۰۰mM میلی مولارNaClتعیین گردید ، این ارقام به عنوان متحمل به شوری شناسایی شدند و رقم تبرزه به عنوان رقم حساس به شوری کلرید سدیم شناخته و آستانه تحمل آن تا سطح شوری ۵۰ میلی مولارNaClتعیین گردید

Keywords:

NaCl , انگور , صفات فیزیولوژیکی , تحمل تنش شوری ,