تاثیر سطوح مختلف مدیریتی حفاظتی بر تنوع و غنای گونه ای (منطقه حفاظت شده سالوک)
Publish place: Fifth National Conference on Biodiversity and its Impact on Agriculture and the Environment
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 218
This Paper With 6 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NSBDIAE05_095
تاریخ نمایه سازی: 18 خرداد 1400
Abstract:
مطالعه پوشش گیاهی مناطقی دارای سطوح حفاظتی مختلف ما را در جهت انتخاب بهترین سطح حفاظت و مدیریت راهنمایی می کند. جهت مطالعه بر روی چگونگی مدیریت چرای دام، بر تنوع و غنای گونه ای در منطقه حفاظت شده و پارک ملی سالوک خراسان شمالی انتخاب شد. مناطق حفاظت شده و پارکهای ملی، به عنوان زیستگاههای امن برای بسیاری از گونه های گیاهی و جانوری به شمار می روند. این مناطق در کشور، از جایگاه ویژه ای جهت حفظ تنوع ژنتیکی موجودات زنده برخوردار هستند. منطقه سالوک در استان خراسان شمالی با وسعتی در حدود ۱۷۰۰۰ هکتار، از متنوع ترین گنجینه های گونه های گیاهی و جانوری شمال شرق ایران به شمار می آید. منطقه حفاظت شده به مدت ۶۰ روز مورد چرای دام های عشایری قرار گرفته و منطقه پارک ملی فقط مورد چرای حیات وحش میباشد. نمونه برداری پوشش گیاهی، به روش تصادفی سیستماتیک صورت گرفت و ۴ ترانسکت در منطقه پارک ملی و ۴ ترانسکت در منطقه شکار ممنوع زده شد. نتایج شاخص تنوع شانون نشان داد که تنوع و غنای گونه ای در منطقه پارک ملی بیشتر از منطقه حفاظت شده می باشد.
Authors
نادیا کمالی
استادیار پژوهش، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، تهران،ایران
مهشید سوری
استادیار پژوهش، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
پروانه عشوری
استادیار پژوهش، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
علیرضا افتخاری
استادیار پژوهش، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران