تنوع ژنتیکی مقاومت به زنگ برگی در ژرم پلاسم بومی جو زراعی

زنگ برگی یکی از مهمترین بیماری های قارچی جو است که در سالهای اخیر شیوع بیشتری در کشور نشان داده است. موثر ترین شیوه کنترل این بیماری استفاده از ارقام مقاوم می باشد. اما ژن های مقاومت شناخته شده بعد از مدتی به علت تغییر پذیری بالای بیمارگر بی اثر می شوند و لذا همواره بایستی تلاش برای جستجو و شناسایی منابع جدید مقاومت انجام گیرد. ذخایر ژنتیکی به عنوان یکی از منابع مهم و ارزشمند مقاومت به بیماری ها و از جمله زنگ برگی جو محسوب می شوند. در این تحقیق ۲۵۷ نمونه ژنتیکی بومی از کلکسیون جو بانک ژن گیاهی ملی ایران برای مقاومت به بیماری زنگ برگی ارزیابی شد. ژرم پلاسم مذکور به همراه رقم افضل به عنوان پخش کننده آلودگی در کانون آلودگی گرگان کشت شده و تحت شرایط آلودگی طبیعی با ارزیابی اجزای مقاومت مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که از بین مواد ژنتیکی مورد بررسی تعداد ۵۸، یک، ۳۵ و ۶۳ نمونه بترتیب دارای تیپ آلودگی ۰، MS MR و S بودند. نمونه های ژنتیکی مورد مطالعه دامنه کاملی از واکنش های شدت بیماری از صفر تا صد در صد و ضریب آلودگی از صفر تا یک نشان دادند. منشاء نمونه های ژنتیکی مورد مطالعه بر اساس شدت بیماری و تیپ آلودگی در نمودار دو بعدی تفکیک شدند و نتایج حاکی از تطابق بالای فواصل ژنتیکی نمونه ها با فواصل جغرافیایی بود. نتایج این تحقیق نشان دهنده ظرفیت بالای ژرم پلاسم بومی جو زراعی به عنوان منابع مقاومت به بیماری زنگ برگی بود.

Keywords:

زنگ قهوه ای , مقاومت , ژرم پلاسم