امکان سنجی نقش صنعت گردشگری در محرومیت زدایی مناطق مرزی. (مطالعه موردی: شهرستان های تربت جام، خواف و تایباد)

امروزه از گردشگری به عنوان عاملی مهم و تاثیر گذار در در ارز اوری و بهبود وضعیت اقتصادی برای هر منطقه و فضایجغرافیایی یاد می شود که تاثیر آن در مناطقی که جز مناطق محروم به حساب می آیند می تواند اثرات بیشتری در وضعیتاقتصادی که به تبع آن در اوضاع اجتماعی و فرهنگی آن منطقه را نیز تحت تاثیر قرار می دهد داشته باشد. شهرستان های مرزیتربت جام، تایباد و خواف که مرز مشترک ایران با کشور افغانستان هستند، ظرفیت های و پتانسیل های بالقوه و بالفعلی درزمینه گردشگری دارند. اجرای سیاست های امنیتی برای ارتقاء امنیت در مناطق مرزی تربت جام، تایباد و خواف هرچند که تاحدودی مثمر ثمر بوده است. لیکن دید تک بعدی این روند و عدم در نظر گرفتن شرایط اقتصادی، اجتماعی و... مردممرزنشین در کنار خلا ملاحظات معیشتی در رویکرد امنیتی اتخاذ شده پیامدهایی عمدتا نامطلوبی را برای مناطق مرزی بههمراه آورده است. این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی با رویکرد ترکیبی (کمی و کیفی) است. توجه به صنعت گردشگریعلاوه بر توسعه و بهبود شرایط اقتصادی، می تواتد ذهنیت فرهنگی و اجتماعی این شهرستان ها را تغییر دهد که بیشتردیدگاهی امنیتی بر انها حاکم است. در نتیجه توجه به امر صنعت گردشگری در این مناطق می تواند وضعیتاقتصادی، اجتماعی و فرهنگی این مناطق را تغییر دهد و در محرومیت زدایی این مناطق نقش موثری داشته باشد.

Keywords:

صنعت گردشگری , مناطق مرز , محرومیت زدایی