سید علی درخشان - Educational Management Dept., Islamic Azad University, Shahrekord Branch, Shahrekord, I.R. Iran
فردوس منتظرالظهور - Educational Management Dept., Islamic Azad University, Shahrekord Branch, Shahrekord, I.R. Iran
حجت الله مرادی پردنجانی - Educational Management Dept., Islamic Azad University, Shahrekord Branch, Shahrekord, I.R. Iran
آزیتا ظاهری - Anesthesiology Dept., Shahrekord University of Medical Sciences, Shahrekord, I.R. Iran

زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر شناسایی عوامل موثر بر کیفیت آموزش تئوری و بالینی از دیدگاه دانشجویان و اساتید دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد است. روش بررسی: روش پژوهش توصیفی- پیمایشی بوده و جامعه آماری پژوهش را دانشجویان و اساتید دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد تشکیل می دهد که به روش نمونه گیری تصادفی تعداد ۳۳۰ دانشجو (۲۱۴ زن و ۱۱۶ مرد) و ۱۲۵ استاد (۴۴ زن و ۸۱ مرد) به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاد در این پژوهش پرسشنامه ای محقق ساخته می باشد و شیوه تجزیه و تحلیل اطلاعات آزمون های فریدمن و آزمون t مستقل می باشد. یافته ها: از نظر اعضای هیئت علمی مهم ترین عامل موثر بر کیفیت آموزش دروس تئوری حضور به موقع دانشجویان در کلاس درس و از نظر دانشجویان علاقه و رغبت دانشجویان به رشته تحصیل بوده که میانگین نمرات این ۲ مولفه در بین اساتید و دانشجویان اختلاف معنی دار داشته است (P<۰/۰۰۱). از نظر اعضاء هیئت علمی و دانشجویان مهم ترین عامل موثر بر کیفیت آموزش دروس بالینی استفاده از مدرس دروس تئوری جهت مدرس بالینی بوده است که میانگین نمره این مولفه در بین اساتید و دانشجویان اختلاف معنی دار داشته است (۰/۰۱=P). نتیجه گیری: با به کارگیری مدرسین دروس تئوری جهت دروس بالینی می توان کیفیت آموزش بالینی را افزایش داد؛ همچنین با ایجاد انگیزه و افزایش علاقه و رغبت دانشجویان می توان هم در حضور به موقع آن ها در کلاس درس ثاتیر مثبت گذاشت هم کیفیت آموزش تئوری را بالا برد.

Education quality, Theoretical education, Clinical education, Friedman test., کیفیت آموزش, آموزش تئوری, آموزش بالینی, آزمون فریدمن.