CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

مقایسه اثر مصرف مکمل کوآنزیم Q۱۰ بر توان هوازی، بی هوازی و کوفتگی عضلانی در ورزشکاران و غیرورزشکاران

عنوان مقاله: مقایسه اثر مصرف مکمل کوآنزیم Q۱۰ بر توان هوازی، بی هوازی و کوفتگی عضلانی در ورزشکاران و غیرورزشکاران
شناسه ملی مقاله: JR_SKUMS-18-1_011
منتشر شده در در سال 1395
مشخصات نویسندگان مقاله:

نعمت اله نجاتمند - Sport Physiology Dept., Shahid Rajaee Teacher Training University, Tehran, Iran
علیرضا رمضانی - Sport Physiology Dept., Shahid Rajaee Teacher Training University, Tehran, Iran
امیرحسین براتی - Sport Physiology Dept., Shahid Rajaee Teacher Training University, Tehran, Iran

خلاصه مقاله:
زمینه و هدف: کوآنزیم Q۱۰ یک ماده شبه ویتامین محلول در چربی است که حامل ضروری الکترون در میتوکندری می باشد و در تولید انرژی و فعالیت ضد اکسیدانی، نقش مهمی بر عهده دارد. هدف این مطالعه پژوهشی نیمه تجربی، مقایسه اثر مکمل کوآنزیم Q۱۰ بر توان هوازی، بی هوازی و برخی از شاخص های منتخب کوفتگی عضلانی تاخیری پسران ورزشکار و غیر ورزشکار بود. روش بررسی: ۶۰ پسر دانش آموز داوطلب، به روش نمونه در دسترس انتخاب که از بین آن ها و به طور تصادفی ۲۰ نفر با میانگین سن، قد و وزن به ترتیب (۸۰/۰±۳۰/۱۶ سال، ۶±۱۷۲ سانتی متر، ۵۵/۷±۷۶/۶۲ کیلوگرم) انتخاب که در دو گروه ورزشکار (۱۰ =n) و غیر ورزشکار (۱۰ =n) طبقه بندی شدند. از هر دو گروه ۴ مرتبه خونگیری (هر بار ۵ سی سی مایع از ورید پیش آرنجی) طی دو مرحله (قبل و بعد از مکمل دهی) به عمل آمد که سطح پایه و تغییرات شاخص های کوفتگی تاخیری (LDH و CK)، با کیت آزمایشگاهی پارس آزمون و با دستگاه اتوآنالایزر AT- آلفا کلاستیک مورد ارزیابی قرار گرفت. قراردادهای ورزشی پژوهش، بروس (با استفاده از نوارگردان، جهت ارزیابی VO۲max) و فالکنر (با استفاده از نوارگردان- ۹/۱۲ V= کیلومتر بر ساعت و ۲۰ g=، جهت ارزیابی توان بی هوازی) بود. ضریب پایایی آزمون بروس و فالکنر به ترتیب در حدود ۹۵/۰ تا ۹۹/۰ و ۷۶/۰ تا ۹۱/۰ است. جهت بررسی تفاوت در مراحل مختلف نمونه گیری، تفاوت های درون گروهی و برون گروهی، از آزمون های آنالیز تحلیل واریانس (ANOVA)، SPSS، تی وابسته و تی مستقل در سطح معنی داری ۰۵/۰≥P استفاده شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که مصرف کوتاه مدت مکمل CoQ۱۰ منجر به عدم تغییر معنی دار CK (۱۹/۰P=)، LDH (۱۲/۰P=)، توان بی هوازی (۱۷/۰P=) و توان هوازی (۴۳/۰P=) هر دو گروه ورزشکار و غیر ورزشکار شد. نتیجه گیری: به طور کلی نتایج بیانگر این بودند که سطح آمادگی بدنی (مقایسه ورزشکار یا غیر ورزشکار بودن)، تاثیری در اثر مکمل کوآنزیم Q۱۰ بر توان هوازی، بی هوازی و کوفتگی عضلانی نداشت و هر دو گروه به یک اندازه از مکمل بهره بردند.

کلمات کلیدی:
CoQ۱۰ Supplement, Aerobic and anaerobic power, DOMS, Athletes and non- athletes., مکمل کوآنزیم Q۱۰, توان هوازی و بی هوازی, کوفتگی عضلانی تاخیری, ورزشکار و غیرورزشکار.

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1227198/