اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر حساسیت بین فردی و انعطاف پذیری روان شناختی در دانشجویان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی: یک مطالعه کار آزمایی بالینی

مقدمه: افراد دارای اضطراب اجتماعی از علائمی همچون حساسیت بین فردی و اجتناب تجربه ای رنج می برند. یکی از درمان هایی که اخیرا برای اختلالات اضطرابی به کار رفته است، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد است. هدف: این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر حساسیت بین فردی و انعطاف پذیری شناختی در دانشجویان مبتلا به اضطراب اجتماعی انجام شد. روش: در این مطالعه کار آزمایی بالینی شبه آزمایشی، ۲۴ نفر از دانشجویان مبتلا به اضطراب اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در سال ۱۳۹۷ پس از ارزیابی های اولیه به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند. از پرسشنامه های اضطراب اجتماعی (SPIN)، حساسیت بین فردی (IPSM) و پرسشنامه پذیرش و عمل (AAQ-II) در سه بازه زمانی استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از ۲۲ spss و روش تحلیل کواریانس تک متغیره و چند متغیره انجام شد. یافته ها: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش اضطراب اجتماعی (۰/۴۲)، نمره کل حساسیت بین فردی و زیر مولفه های آن (۰/۰-۴۹/۹۱). همچنین، افزایش انعطاف پذیری روان شناختی (۰/۴۳)، در مرحله پس آزمون تاثیر معناداری داشت. همچنین نتایج در مرحله پی گیری نیز حفظ شد (۰/۰۵> P). نتیجه گیری: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می تواند به عنوان یک درمان موج سوم، می تواند مداخله­ ی کارآمد برای کاهش علائم اختلال اضطراب اجتماعی و حساسیت بین فردی و همچنین ارتقا انعطاف پذیری شناختی در دانشجویان مبتلا باشد.

Keywords:

Acceptance and commitment therapy , Psychological flexibility , Interpersonal sensitivity , Social anxiety disorder , درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد , انعطاف پذیری روان شناختی , حساسیت بین فردی , اختلال اضطراب اجتماعی