محمدرضا دلوی - Business Administration Dept., Dehaghan Branch, Islamic Azad University, Isfahan, I.R. Iran
محترم جعفری - Student, Public Administration Dept., Dehaghan Branch, Islamic Azad University, Isfahan, I.R. Iran
مظاهر گنجی - Public Administration Dept., Shahrekord University of Medical Sciences, Shahrekord, I.R.

زمینه و هدف: انگیزش در کار مجموعه ای از نیروهای درونی و بیرونی بوده که به عنوان امری مهم و ضروری در شغل پرستاران و سایر افراد ارائه دهنده خدمات به بیماران جهت ارائه کار دقیق و با کیفیت شناخته شده است. این مطالعه به منظور تعیین رابطه انگیزش در کار و معنویت در میان کادر پرستاری بیمارستان های شهر اصفهان با استفاده از مدل انگیزشی مبتنی بر معنویت انجام گردید. روش بررسی: این مطالعه توصیفی- تحلیلی در سال ۱۳۹۳ بر روی ۲۳۰ نفر از پرستاران، ماماها و بهیاران شاغل در بیمارستان های دولتی شهر اصفهان که به صورت نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده بودند انجام گردید. ابزار جمع آوری شامل پرسشنامه محقق ساخته شامل ۶۴ سوال بر اساس مدل انگیزشی مبتنی بر معنویت در حوزه ارتباطات فرافردی، درون فردی، میان فردی، برون فردی، انگیزش و فرا انگیزش و معنویت بود. یافته ها: در این مطالعه ۲۳۰ نفر از پرستاران، ماماها و بهیاران شامل ۵۷/۸% (۱۳۳ نفر) مرد و ۴۲/۲% (۹۷ نفر) زن تحت مطالعه قرار گرفتند. ارتباطات فرافردی با بتای ۰/۸۶ بیشترین تاثیر را داشته و بعد از آن ارتباط درون فردی با بتای ۰/۷۰، ارتباط میان فردی و برون فردی با بتای ۰/۵۹ بر روی معنویت در کار اثر داشتند؛ همچنین متغیر معنویت در کار با بتای ۰/۶۶۷ به طور معنی داری بر انگیزش و فرا انگیزش موثر بود. ارتباط معنی داری بین مولفه های مدل انگیزش مبتنی بر معنویت با تحصیلات و سن افراد وجود نداشت نتیجه گیری: با توجه به تاثیرگذاری بیشتر ارتباطات فرا فردی و درون فردی در مقایسه با ارتباطات میان فردی و برون فردی در معنویت و انگیزش در کار پیشنهاد به ارتقای این ارتباطات توسط مدیران بیمارستان ها و بدین ترتیب افزایش انگیزش در کار با رهیافت معنویت می شود.

Motivation, Nursing staff, Spirituality, Communication, Hospital, انگیزش, کادر پرستاری, معنویت, ارتباطات, بیمارستان