معرفی ژنوتیپی از پروموتر ژن اینترلوکین ۱۸ به عنوان عامل خطر برای بیماری رینیت آلرژیک در استان چهار محال و بختیاری
Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 236
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SKUMS-16-5_008
تاریخ نمایه سازی: 19 خرداد 1400
Abstract:
زمینه و هدف: اینترلوکین ۱۸ عضوی از خانواده ی اینترلوکین یک می باشد که در اصل به عنوان فاکتور القا کننده ی اینترفرون گاما شناخته شده؛ ولی در تعادل واکنش های ایمنی مربوط به سلول های کمکی ۱ و ۲ (Th۱/Th۲) نیز موثر است. همچنین اینترلوکین ۱۸ با افزایش بیان ایمنوگلوبین E سبب افزایش بروز بیماری رینیت آلرژیک می گردد. این مطالعه با هدف بررسی چگونگی ارتباط پلی مورفیسم ژن اینترلوکین ۱۸ (G/C ۱۳۳-) با بیماری رینیت آلرژیک در استان چهارمحال و بختیاری انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، DNA ژنومی نمونه های خون ۲۹۳ بیمار مبتلا به رینیت آلرژیک و ۲۱۸ فرد سالم به روش استاندارد فنل کلروفرم استخراج گردید. پلی مورفیسم G/C۱۳۳- ژن اینترلوکین ۱۸، به روش RCR–RFLP در دو گروه بررسی و مقایسه شد.
یافته ها: فراوانی ژنوتیپ GCاز پلی مورفیسم ژن اینترلوکین ۱۸ (۱۳۳-) به صورت معنی داری در بیماران با رینیت آلرژیک نسبت به نمونه های کنترل بیشتر بود (۰۵/۰>P). با مقایسه فراوانی ژنوتیپ های حامل آلل G با ژنوتیپ های فاقد آلل G CC)) در دو گروه، میزان نسبت افزاینده (OR) برابر با ۶۹/۳ محاسبه گردید.
نتیجه گیری: این مطالعه پیشنهاد می کند که پلی مورفیسم G/C۱۳۳- ژن اینترلوکین ۱۸ ممکن است به عنوان یک ریسک فاکتور در بیماری زایی رینیت آلرژیک نقش داشته باشد.
Keywords:
Authors
شهین رمازی
Cellular and Molecular Research Center, Shahrekord University of Medical Sciences, Shahrekord, I.R
مجید متولی باشی
۱Division of Genetics, Department of Biology, Faculty of Science, University of Isfahan, Isfahan
مرتضی هاشم زاده چالشتری
Cellular and Molecular Research Center, Shahrekord University of Medical Sciences, Shahrekord
حمیدرضا خضرایی
Department of Otolaryngology, Shahrekord University of Medical Sciences
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :