بررسی میزان دور ریز دارو و آگاهی کارکنان اتاق عمل بیمارستان آیت اله کاشانی شهرکرد در رابطه با دور ریز دارو، در سال ۱۳۹۱

زمینه و هدف: امروزه به علت افزایش هزینه اثر بخشی مراقبت های بهداشتی توجه قابل ملاحظه ای به هزینه های داروها شده است. این پژوهش با هدف تعیین میزان دور ریز برخی داروهای رایج مصرفی در اتاق عمل چشم، گوش و حلق و بینی (ENT) و همچنین بررسی آگاهی کارکنان اتاق عمل بیمارستان آیت اله کاشانی شهرکرد در خصوص دور ریز داروها انجام گردید. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، میزان دور ریز برخی داروهای رایج اتاق عمل بیمارستان آیت اله کاشانی شهرکرد طی یک دوره سه ماهه بصورت روزانه بررسی و هزینه مالی آن ها برآورد گردید. همچنین آگاهی ۱۰۰ نفر از کارکنان شاغل در اتاق عمل این بیمارستان در خصوص دور ریز دارو با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته بررسی گردید. یافته ها: در این مطالعه در دسته آمپول ها، قطره ها و سرم ها به ترتیب آمپول پروپوفول با ۴/۲۲%، قطره پیلوکاربین با ۹/۹۴% و سرم مانیتول با ۳/۵۹% بالاترین درصد دور ریز را به خود اختصاص دادند. کمترین درصد دور ریز متعلق به آمپول آتروپین (۹%) بود. از نظر مالی بیشترین بار مالی به ازای هر بیمار متعلق به پروپوفول (۲۱۰۰۰ ریال) و کمترین متعلق به آتروپین (۱۰۶۶ ریال) بود. نمره آگاهی آزمودنی ها در خصوص دور ریز دارو ۸۲% برآورد گردید. نتیجه گیری: با توجه به وجود دوزهای متفاوت داروئی و روش های مختلف مصرف، این میزان دور ریز گزارش شده در این مطالعه قابل توجیه نمی باشد، لذا مسئولین علاوه بر توجه به مقوله تولید و تهیه دارو می بایست به مقوله مصرف نیز توجه بیشتری نمایند.

Keywords:

Drug wastage , Financial cost , Knowledge , Hospital , دور ریز دارو , هزینه مالی , آگاهی , بیمارستان