امیر شمس - Shahid Beheshti University
محمد علی اصلانخانی - Shahid Beheshti University
بهروز عبدلی - Shahid Beheshti University
حسن عشایری - Iran Medical Science University
مهدی نمازی زاده - tehran University

زمینه و هدف: توانایی کنترل موقعیت های مختلف بدن در فضا ناشی از تعامل پیچیده سیستم های عصبی، حسی و اسکلتی- عضلانی است که به طور کلی به عنوان سیستم کنترل پاسچر تعریف می شود. هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر دستکاری سیستم های بینایی، حس عمقی، و دهلیزی بر کنترل پاسچر پسران ۱۶-۴ سال بود. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی از نوع تحلیلی ۲۴۰ پسر ۱۶-۴ سال در ۴ گروه سنی و ۶۰ مرد بزرگسال انتخاب شدند. جهت ارزیابی کنترل پاسچر آزمودنی ها از آزمون سازماندهی حسی دستگاه پاسچروگرافی پویای کامپیوتری استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس یک راهه تفاوت معنی داری در کنترل پاسچر گروه ها نشان داد (۰۵/۰>P). براساس نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی، در وضعیت اول و سوم، پسران تا سن ۱۶ سالگی به کنترل پاسچری مشابه با افراد بزرگسال دست نمی یابند (p۰.۰۵)؛ اما تفاوت میان گروه های دیگر معنی دار بود (۰۵/۰>P). در وضعیت چهارم پسران ۱۶-۱۳ سال به کنترل پاسچری مشابه با افراد بزرگسال دست یافتند به طوری که تفاوت معنی داری میان این دو گروه مشاهده نشد (p>۰.۰۵). در وضعیت پنجم و ششم نیز پسران مورد مطالعه نتوانستند به کنترل پاسچری مشابه با افراد بزرگسال دست یابند (p<۰.۰۵). نتیجه گیری: به نظر می رسد پسران تا سن ۱۶ سالگی قادر به پردازش و سازماندهی اطلاعات سیستم های بینایی، حس عمقی و دهلیزی در کنترل پاسچر مشابه با افراد بزرگسال نیستند.

Computerized dynamic posturography system, Sensory systems manipulation, Postural control, Sensory organization test, دستکاری سیستم های حسی, کنترل پاسچر, دستگاه پاسچروگرافی پویای کامپیوتری, آزمون سازماندهی حسی