ارزیابی سمیت حاد نانوذرات اکسید روی بر عملکرد بیوشیمیایی سرمی کبد در موش سفید آزمایشگاهی

. زمینه و هدف: با صنعتی شدن نانو تکنولوژی، در معرض قرار گیری عموم با نانو ذرات در آینده نزدیک افزایش خواهد یافت؛ لذا بررسی اثرات دوزهای مختلف این نانوذرات و اثرات آن ها بر سلامتی حائز اهمیت است. این مطالعه با هدف ارزیابی اثر سمیت حاد نانو ذرات اکسید روی بر برخی فاکتورهای بیوشیمیایی کبد در سرم خون موش انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، ۱۸ سر موش ماده Balb/c به صورت تصادفی در سه گروه، یک گروه شاهد و دو گروه تیمار قرار گرفتند. گروه شاهد در روز اول یک میلی لیتر آب مقطر، ولی گروه های تیمار فقط در روز اول نانوذرات اکسید روی را در غلظت های حاد g/ml ۰۵/۰ و g/ml ۱/۰ دریافت کردند. بعد از ۱۴ روز خونگیری از موش ها انجام شد. غلظت سرمی آنزیم های لاکتات دهیدروژناز (LDH)، آلکالاین فسفاتاز (ALP)، آلانین آمینوتراسفراز (ALT) و آسپارتات آمینوتراسفراز (AST)با استفاده از اتوآنالایزر تعیین شد. یافته ها: افزایش قابل توجهی در آنزیم های ALP، ALT و AST در گروه دریافت کننده از هر دو غلظت نانو ذرات اکسید روی نسبت به گروه شاهد مشاهده شد (۰۱/۰=P). همچنین غلظت سرمی آنزیم LDH فقط با دوز g/ml ۱/۰ از نانوذرات اکسید روی افزایش معنی داری نشان داد (۰۱/۰=P). نتیجه گیری: بررسی حاضر نشان داد که سطوح حاد نانوذرات اکسید روی سمی هستند و اثرات مضرشان را بر کبد از طریق افزایش پارامترهای سرمی بیوشیمیایی کبد نشان می دهند؛ لذا در استفاده از این نانوذرات باید احتیاط لازم صورت پذیرد.

Keywords:

Nano-ZnO , Serum biochemical factors , Toxicity , Liver , نانوذرات اکسید روی , فاکتورهای بیوشیمیایی سرم , سمیت , کبد