مجید سلطانی - دانشگاه فرماندهی و ستاد آجا

نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران به عنوان نقطه ی قوت راهبردی نظام در سراسر آب های آزاد دنیاست. تمامی تجزیه و تحلیل ها و برآورد تهدیدها و راهبردهای دفاعی مقابله با آن ها نشان می دهد که مهمترین محور تهدیدها به منافع جمهوری اسلامی ایران، در دریا و یا از طریق دریا بوده و از سوی دیگر نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران باید، ضمن داشتن توانایی انجام ماموریت های اصلی خود، تداوم کنترل و برتری در منطقه را برای نیل به اهداف بازدارندگی به بهترین وجه تامین نماید.به همین جهت به منظور بقاء در دریا، باید یگان های سطحی و خصوصا هسته مرکزی به شدت مورد محافظت قرار گیرند و در صورت مواجهه با نیرو های فرامنطقه ای که قصد تحمیل درگیری دارند، با رعایت هوشمندانه پدافند غیر عامل، سطوح آسیب پذیری را کاهش داده و از خسارت و تلفات جلوگیری نمایند. در میان واحدهای شناور سطحی نداجا، ناوشکن های کلاس جماران به خاطر توانمندی بالا از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده و در صحنه رزم دریایی تاثیرگذار خواهند بود. لیکن در این راستا، آسیب پذیری ناوشکن کلاس جماران به دلیل طراحی قدیمی و عدم پیش بینی تمهیدات لازم در ارتباط با پدافند غیر عامل در دریا از نقاط ضعف این یگان ها بوده و در این ارتباط محقق بر اساس چندین سال تجربه عملیاتی خود در یگان های شناور، در خصوص پدافند غیرعامل به ضعف هایی در حوزه استتار الکترومغناطیسی و استتار حرارتی در ناو های نیروی دریایی برخورد نمود و مشاهده کرد که به اندازه لازم و مکفی به این امر مهم پرداخته نشده است

پدافند غیر عامل در دریا, استتار الکترومغناطیسی, استتار حرارتی, ناوشکن جماران, فرامنطقه ای, رادارگریز