تخمین ضریب اطمینان عمر شاسی اصلی توربین بادی دو مگاواتی نصب شده در کلاس دو در چرخه بیست ساله با استفاده از روش دنگ ون

یکی از روش های تولید انرژی پاک که در دهه های اخیر مورد استقبال فراوان جوامع توسعه یافته و در حال توسعه قرار گرفته است،انرژی باد می باشد. از اینرو در طول سال های گذشته، ظرفیت تولید توربین های بادی و به تبع آن، اندازه سازه توربین های بادی افزایشچشمگیری یافته است. بدیهی است که با افزایش طول و ارتفاع برج توربین ها، بارهای وارده به سازه های مختلف توربین نیز افزیاش مییابد و تحلیل این سازه ها از اهمیت بسزایی برخوردار می گردد. این اهمیت زمانی پر رنگ تر می گردد که توربین های بادی برای سودآوریمناسب از دیدگاه اقتصادی، باید عمری بیست ساله داشته باشند. از اینرو تحلیل های خستگی توربین بادی و اجزای سازه ای آن در اولویتطراحی توربین ها قرار می گیرد. یکی از مهم ترین سازه های توربین بادی که در پایداری و اطیمنان عملکرد آن نقش بسزایی دارد، شاسیاصلی توربین بادی می باشد که تمام اجزای تولید توان، به نحوی روی آن نصب شده و واسط اصلی انتقال بارهای باد از پره به برج میباشد. ویژگی این سازه در عدم تعویض آن در طول زمان سرویس توربین می باشد. از این رو تحلیل خستگی این سازه از حساسیت بالاییبرخوردار بوده و باید تخمین عمر آن با دقت بالا ضرورت پذیرد. از اینرو در این مقاله، تحلیل عمر توربین بادی و ضریب اطمینان آن، بااستفاده از تئوری دنگ ون که یکی از معتبرترین تئوری ها برای بارگذاری های چند محوره می باشد، به روش عددی انجام شده است.

Keywords:

توربین بادی , تحلیل خستگی , بارگذاری چند محوره , بارگذاری نامتناسب , روش المان محدود , توری دنگ ون , شاسی اصلی