مهدیس نجات - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، گروه معماری، دانشکده مهندسی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
مریم کلامی - استادیار گروه معماری، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
محمدصادق فلاحت - دانشیار گروه معماری، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران

در شهرهای امروزی فضاهای جمعی بسیاری با دو وجه طبیعی و تاریخی به چشم میخورد. با توجه به تعاریف و ویژگیهای مطرح شده توسط صاحبنظران میتوان چنین بسترهایی را با نگرش منظرفرهنگی مورد کنکاش قرار داد. چرا که نگرش منظر فرهنگی از تعامل تاریخ و طیعت در بستری از زمان شکل میگیرد. با وجود چنین قابلیتهایی در بسترهای تاریخی- طبیعی، عدم توجه به رابطه فرهنگ و طبیعت، موجب کمرنگ شدن حیات جمعی در این فضاهای شهری ارزشمند شده است. در این پژوهش از روش توصیفی- تحلیلی با رویکرد استنتاجی بهرهگرفته شده است. هدف از این پژوهش شناسایی عوامل موثر بر تعامل فرهنگ و طبیعت در چارچوب نگرش منظر فرهنگی است. با شناخت این عوامل در هم تنیدگی آنها بیشتر شده و شهروندان ارتباط مطلوبی با محیط اطراف خود و افراد دیگر برقرار خواهند کرد. انسان به عنوان عنصر شاخص در فرهنگ یک جامعه و طبیعت به عنوان بخشی از محیط در این رابطه در نظر گرفته شده است. لذا از عوامل موثر در تعامل انسان و محیط میتوان در تعامل فرهنگ و طبیعت یاری جست تا به مولفه های انسانی- محیطی موثر در آفرینش منظر فرهنگی دست یافت و در آخر به این امر دست خواهیم یافت که محرکهای موثر در ادراک و شناخت انسان از محیط بر زنده کردن حیات جمعی بسترهای تاریخی- طبیعی تاثیرگذار خواهد بود.

منظر فرهنگی، بسترهای تاریخی- طبیعی، فرهنگ، طبیعت، تعامل انسان و محیط.