ورودی شهرها، محدودهای حساس و پراهمیت می باشند که امروزه با انواع آشفتگی روبرو گردیده اند انواع ویژگی های بی ارتباط با شخصیت ورودی، ویژگی فضای شهری را از آن ربوده و آن را به یک فضای عبوری صرف تبدیل نموده است. دراینبین توجه به امر ساماندهی ورودی ها، خصوصا در زمینه ی انعکاس جنبه های هویتی؛ واجد اهمیت است. ورودی شهرهای معاصر، جدا از ساختار شهر و نحو چیدمان فضاهای شهری، تبدیل به بافت مرد شهر شده است و از ساختار نظام مند خود در شهرهای قدیمی، فاصله گرفته است (یوسف باقری، سید امیر منصوری، .(۱ :۱۳۹۶ بدیهی است ورودی شهرهای معاصر، نمی تواند تقلیدی از نظام ورودی در شهرهای باستانی باشد چراکه، اگر شهر را سیستمی، متشکل از لایه های مختلف تاریخی، طبیعی، زیست محیطی، فرهنگی و اقتصادی و... تعریف کنیم متوجه می شویم که ورودی این شهر نمی تواند جدا از لایه های ساختاریش تعریف شود. در ساختار نظام مند شهرهای معاصر، ورودی هویت خود را در همنشینی مناسب با لایه های ساختاری شهر میتواند بازیابد. این همنشینی درگرو شناسایی قابلیت های ورودی و میزان تاثیر آن در خوانایی فضاهای شهری است. امروزه رشد شهرها آنچنان سریع گشته است که توجه به معیارهای مناسب شهری تا حد زیادی مورد بی توجهی قرار گرفته است، ازجمله این موارد توجه خاص به کیفیت ورودی و خروجی شهرهاست. تحقیق پیش رو ورودی شرقی شهر بابل را مورد بررسی قرار داده است بی نظمی و بی هویتی فضا و آشفتگی های کالبدی و بصری در این ورودی قابل مشاهده است؛ در این پژوهش روش تحقیق از نوع توصیفی-تحلیلی است و با بهره گیری از روش برنامه ریزی تحلیل سوات (SOWT) این ورودی را مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهد. نتایج به دست آمده از این تحقیق عبارت اند از شناسایی نقاط قوت، ضعف، فرصتها و تهدیدهای در مولفه های مختلف اقلیمی و جغرافیایی، اقتصادی و اجتماعی، سیاسی و اداری و ارتباطی که برگرفته از مطالعات بخش شناخت پژوهش است.