طراحی محور پیاده راه با تاکید بر خلق قرارگاه های رفتاری (نمونه موردی: محور منصور حصاری شهر بجنورد)

قرارگاه های رفتاری به عنوان تجلی گاه تعاملات اجتماعی باید نیازهای اجتماعی شهروندان را برآورده ساخته، بسترهای لازم را در دسترسی و تامین خدمات موردنیاز استفاده کنندگان فراهم سازند و شرایطی فراهم آورند تا تعاملات اجتماعی به صورت مداوم میان کاربران آن برقرار باشد تا زندگی و پویایی در رگهای شهر جریان داشته باشد. در سال های اخیر به دلیل رشد شهرنشینی وزندگی مکانیکی، افراد با انزوا طلبی و کاهش تعاملات اجتماعی روبه رو هستند. همچنین امروزه شهرها به دلیل تکیه بیش از بر حمل ونقل سواره با مشکلات بسیاری در این زمینه مواجه شده است. در این راستا فضاها به ویژه بافت مرکزی شهر بجنورد تحت سیطره خودرو ها قرار گرفته و این امر موجب شده تا مقیاس انسانی ، فعالیت ها و رفتارهای شهروندان مورد غفلت قرار بگیرد. از این رو تحقیق حاضر با هدف بررسی و شناخت عوامل موثر بر شکل گیری قرارگاه های رفتاری در راستای ارتقاء سرزندگی ساکنین و برقراری تعاملات اجتماعی بر اساس مولفه های کالبدی، عملکردی و معنایی وتاثیر پیاده راه بر آن از طریق طراحی محور منصور حصاری (چهارشنبه بازار) بجنورد انجام شده است. این تحقیق از نظر هدف ، کاربردی و از نظر ماهیت وروش ، توصیفی - تحلیلی است و برای تدوین چارچوب نظری ابتدا از روش اسنادی استفاده شده است . به این صورت که با مراجعه به کتابخا نه و یادداشت برداری از کتاب ها ،نشریه ها و سایت های مربوطه ،اطلاعات مورد نظر برای بیان ادبیات موضوع و مفاهیم گردآوری شده و سپس با استفاده از روش های توصیفی و تحلیلی اقدام به تهیه و تدوین چارچوب مفهومی پژوهش به منظور ارائه پیشنهادها و نتیجه گیری نهایی شده است.

Keywords:

قرارگاه رفتاری , پیاده راه , محور , محورمنصور حصاری بجنورد ,