زینب همتی - کارشناسی ارشد طراحی شهری،
زهرا عبدالهی - کارشناسی مهندسی شهرسازی

محلات مرکزی شهرها در گذشته مرکز تعاملات و فعالیت های اجتماعی و اقتصادی متنوعی بوده است اما امروزه به علت مشکلات فراوان از جمله فرسودگی، هویت این محلات کمرنگ تر شده و به تبع آن کارایی خود را نسبت به گذشته ندارند. به همین دلیل، توجه به این گونه محلات و مداخله در آن ها امری ضروری به نظر می رسد که رویکرد بازآفرینی یکی از روش های مناسبی است که بتوان در بافت های قدیمی و تاریخی مداخله نمود. که این رویکرد به دنبال زنده شدن دوباره بافت شهر است. این پژوهش در صدد است که با در نظر گرفتن سیاست های اجرایی و تجارب بازآفرینی شهری در جهان و ایران و بر اساس اصول و قواعد نوین و با استفاده از روش های مطالعات کتابخانه ای و اسناد فرادست به دنبال ارتقا و بهبود وضعیت محلات شهری، گسترش امکانات سکونت، توسعه زیرساخت ها، ایمن سازی، مبارزه با آلودگی ها، مدیریت اقتصادی جامعه و محیط زیست است که بتوان محلاتی را ساماندهی کرد که علاوه بر رفع فرسودگی ها بلکه برخوردار از شرایط اقتصادی مناسب و سکونتی یکسان را نیز فراهم نمود.

سیاست، بازآفرینی، شهر، ناکارآمد، اقتصادی، اجتماعی، کالبد