حسین ولی وندزمانی - استادیار دانشگاه فرماندهی و ستاد ارتش ج.ا.ا

تحقیق حاضر در راستای نیل به هدف تدوین راهبرد توسعه پژوهشهای دفاعی ارتش جمهوری اسلامی ایران و پاسخگویی به این سوال اساسی صورت گرفته که راهبردهای مناسب برای توسعه پژوهش های دفاعی آجا کدام است؟ نوع تحقیق بر مبنای اهداف و ماهیت، از نوع توصیفی بوده و بر اساس دستاورد و نتایج آن کاربردی- توسعه ای است. خبرگان در امر پژوهش در سطح ارتش جمهوری اسلامی ایران و برخی مسئولین وزارت علوم، تحقیقات و فناوری جمعا به تعداد ۹۰۰ نفر، جامعه آماری تحقیق را تشکیل می دهند که با استفاده از فرمول کوکران(جامعه نامحدود) و روش نمونه گیری احتمالی با تکنیک طبقه ای نسبی، تعداد ۳۸۵ نفر به عنوان جامعه نمونه انتخاب گردیدند. داده های موردنیاز با استفاده از ابزار پرسشنامه از سطح جامعه نمونه جمع آوری گردید. داده ها در مرحله اول با استفاده از فنون آماری نظیر آزمون t یک نمونه ای به منظور تبیین وضعیت موجود شاخص ها مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. مبنای تعیین نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدیدات موجود در مسیر توسعه پژوهش های دفاعی ارتش جمهوری اسلامی ایران با کمک مدل تعیین راهبرد فرد.آر. دیوید انجام پذیرفت و سپس در راستای تدوین راهبردها به کمک فن تاپسیس ابتدا نوع راهبرد فعلی ارتش جمهوری اسلامی ایران مشخص و سپس راهبردهای مناسب پیشنهاد گردیدند. نتایج نشان می دهد، با توجه به اینکه در حال حاضر راهبرد پژوهش های دفاعی ارتش جمهوری اسلامی ایران در حالت تدافعی است؛ لذا مناسب ترین راهبرد «توانمندسازی پژوهش های دفاعی، از طریق تقویت زیرساخت های موردنیاز، بهبود و اصلاح فرایندها، توسعه و تعمیم فرهنگ پژوهش و تحقیقات، توسعه سرمایه انسانی متعهد و حمایت و پشتیبانی سامانه فرماندهی در راستای تولید فکر و اندیشه نو و تبدیل آجا به سازمانی یادگیرنده و اخذ بازخورد» عنوان گردید.

توسعه پژوهش های دفاعی, ارتش جمهوری اسلامی ایران, راهبرد, سیاستگذاری علمی, برنامه ریزی راهبردی