تحول از ارتش وظیفه ای به ارتش حرفه ای در جمهوری اسلامی ایران در افق ۱۴۲۰
Publish place: Defensive Future Studies، Vol: 2، Issue: 5
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 353
This Paper With 26 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_DFSR-2-5_006
تاریخ نمایه سازی: 19 خرداد 1400
Abstract:
امنیت و شیوه دستیابی به آن یکی از مهمترین موضوعاتی است که در سراسر تاریخ جامعه بشری ذهن و عملکرد بشر را به خود مشغول داشته است. پیچیدگی تهدیدات و تسری آن به تمام لایه های اجتماعی و اقتصادی، سیاسی و حتی فرهنگی کشورهای جهان در قرن بیست و یکم آنها را به سمت سازوکارهای مختلفی برای تامین امنیت ملی سوق داده است. یکی از مهمترین عواملی موثر در این روند، تحول ساختاری ارتشها به منظور رفع ناکارآمدیهای ارتش های نظام وظیفه ای می باشد. بنابراین همگام شدن نظام دفاعی و نظامی جمهوری اسلامی ایران با الگوهای غالب در نظام بینالملل و تدوین سناریوهای ارتش حرفه ای در ج.ا.ا به عنوان محور پژوهش، دغدغه اصلی محقق می باشد. برای تبیین علمی موضوع این سوال کلی مطرح میشود که تحول نظام دفاعی و نظامی جمهوری اسلامی ایران از ارتش وظیفه ای به ارتش حرفه ای چگونه امکان پذیر است و سناریوهای ممکن برای تحول از ارتش وظیفه ای به ارتش حرفه ای کدامند. برای پاسخ به این سوالات روش پژوهش ترکیبی مبنای این مطالعه قرار گرفت، که در آن از رویکرهای اکتشافی برای تدوین نظریه ها و گونهشناسی پژوهشها استفاده می شود. گردآوری اطلاعات با روش کتابخانه ای و روش میدانی بوده و از منابع موجود در کتابخانه ها، اطلاعات آماری رسمی و معتبر بین المللی و کاوش در سایتهای اینترنتی اطلاعات مورد نیاز گردآوری شده است. جامعه مورد مطالعه، پژوهشگران و متخصصین حوزه های دفاعی- نظامی می باشد. این پژوهش با هدف تبیین مکانیزم گذار از ارتش وظیفهای به ارتش حرفه ای تدوین شده است و مهمترین نتیجه تبیین چهار سناریو در بازه زمانی۱۴۰۰ تا ۱۴۲۰ در ارتباط با فرآیند اجرایی ارتش وظیفهای به ارتش حرفه ای است.
Keywords:
Authors
کامل منیری
دانشجوی دوره دکتری جغرافیای سیاسی دانشگاه تربیت مدرس
سید یحیی صفوی
استاد جغرافیای سیاسی دانشگاه جامع امام حسین (ع)
محمد سهرابی
دانشیار جغرافیای سیاسی دانشگاه علوم انتظامی امین
حسین ولی وند زمانی
استادیار علوم راهبردی دانشگاه فرماندهی و ستاد ارتش جمهوری اسلامی ایران
محمدرضا حافظ نیا
استاد جغرافیای سیاسی دانشگاه تربیت مدرس
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :