بررسی تاثیر شیوه های آموزش غیرحضوری بر کیفیت یادگیری دانش آموزان

ازضروریات جامعه متحول و پویای کنونی ، آموزش مادام العمر و مستمر می باشد ، از قرن ها قبل ،در آموزه های دینی مانیز بر آموزش مستمر و مادام العمر تیز تاکید شده است فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی زندگی را در بسیاری از ابعاد آندگرگون ساخته اند. از جمله این دگرگونی ها تغییر در شیوه های سنتی آموزش است به گونه ای که نیاز به حضورفیزیکی در کلاس درس کاهش یافته است. در حال حاضر وجود ابزارها، روشها و محیط های جدید آموزشی، شیوه هایجدیدی را به وجود آورده است مهم ترین چالشی که نظام تعلیم و تربیت در ایام بیماری کرونا با آن مواجه گردید. برنامهریزی برای جایگزین نمودن شیوه ی دیگر آموزش به جای آموزش حضوری و کیفیت آموزش و یادگیری است. اگر چهویروس کرونا موجب تعطیلی ناخواسته و طولانی مدت مدارس شد اما جریان یادگیری در همان خانه و با روشهایمختلف در حال پیگیری است. هدف این تحقیق بررسی و توصیف شیوه های آموزش غیرحضوری ، مقایسه ی آنها باشیوه ی حضوری و تاثیر آن بر کیفیت یادگیری دانش آموزان است. روش پژوهش به صورت کتابخانه ای است که سعیشده است که با استفاده ازکتاب ها، مقالات معتبر، انواع آموزش غیرحضوری و نقش آن در کیفیت یادگیری مورد مطالعهقرار گیرد. نتایج پژوهش نشان می دهد که آموزش های غیر حضوری با تمام محاسنی که دارند اگر با اموزش مقطعیحضوری همراه نباشد باعث پایین آمدن کیفیت یادگیری در دانش آموزان در سنین پایین می گردد.

Keywords:

آموزش غیرحضوری , پیشرفت تحصیلی , بیماری کرونا , آموزش ترکیبی , کیفیت یادگیری