علی جان مرادی جو - استادیار دانشگاه افسری امام حسین (ع)، گروه معارف اسلامی، تهران، ایران

تربیت سیاسی یکی از حوزه های تربیتی انسان است که در راستای افزایش قدرت ادراک و تحلیل سیاسی افراد جامعه و به تبع آن ثبات و پایداری نظام سیاسی حاکم به کار گرفته می شود و متاثر از فلسفه و ارزش های حاکم بر هر جامعه ای می باشد. در این پژوهش که از نوع توصیفی- تحلیلی است، به بررسی مبانی نظری تربیت سیاسی از منظر مکتب اسلام پرداخته شده است و درصدد پاسخ به این پرسش است که تربیت سیاسی در اندیشه اسلامی بر چه بنیان های فکری استوار است؟ نتایج تحقیق نشان می دهد که از آنجا که فلسفه اسلامی بر محوریت خدا و دین در همه عرصه های زندگی تاکید دارد، تربیت سیاسی را منطبق بر فطرت پاک الهی دانسته و به دنبال تربیت شهروندی سیاسی است که در همه فعالیت های سیاسی و شهروندی خود، عالم را محضر خدا بداند. مواضع سیاسی ومشارکت سیاسی چنین شهروندی، در عین آزادی با معنای حقیقی آن، در همه حال در راستای رضای خدا و قرب الهی می باشد. چنین شهروندی پاسدار نظام ولایی خواهد بود که به گفته امام خمینی (ره)، استمرار حکومت انبیاء است.

تربیت، تربیت سیاسی، اندیشه اسلامی، خدامحوری، معرفت شناسی