محمود کریمی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی و رفاه اجتماعی دانشگاه تهران
محمدرضا راسک - دانشجوی کارشناسی ارشد مردم شناسی دانشگاه تهران

پژوهش حاضر به بررسی فرهنگ عشایر لر (موردی: عشایر دشمن زیاری) می پردازد. رویکرد نظری پژوهش حاضر مبتنی بر تیکبی از نظریه های مادی و غیرمادی در باب فرهنگ عشایر لر است. در راستای این چارچوب، اطلاعات و داده ها به روش کیفی و با استفاده از منابع کتابخانه ای و اسنادی جمع آوری و به شیوه توصیفی- تحلیلی، بررسی و تحلیل گردیده است. عشایر یکی از جوامع سه گانه ایران است که همچنان به موجودیت فعال خود در عرصه های گوناگون ادامه می دهند. اقشاری از عشایر به جوامع روستایی و شهری جذب گردیده و قشری از آنها نیز همچنان به کوچکندگی خود در قالب ییلاق و قشلاق ادامه می دهند. یکی از این قشرها، عشایر دشمن زیاری کهگیلویه هستند که در این پژوهش جلوه های مختلف زندگی آنها مورد بررسی قرار گرفته است. در این راستا تاریخچه پیدایش و زندگی، موقعیت جغرافیایی، ساختار اجتماعی، وضعیت اشتغال و در نهایت بحث فرهنگ و آداب و رسوم مردم دشمن زیاری بررسی شده است. نتایج این مطالعه نشان می دهد که دشمن زیاری ها علاوه بر برخورداری از میراث غنی فرهنگی و معنوی، همواره از دیرباز تاکنون به لحاظ اقتصادی و نظامی، پشتیبانی مهم برای کشور بوده که در طول چند دهه اخیر به دلایل متعددی نظیر رواج و توسعه شهرنشینی به دست فراموشی سپرده شده اند. از این رو پیشنهاد می گردد جامعه شناسان، مردم شناسان، سیاست گذاران و برنامه ریزان فرهنگی برنامه ها و ا قداماتی را در جهت بقای فرهنگ و آداب و رسوم ایل دشمن زیاری فراهم نمایند.

ایل، تقسیم کار، آداب و رسوم، عشایر لر، دشمن زیاری