پیش بینی سلامت اجتماعی براساس اعتماد اجتماعی در کودکان عادی و تحت پوشش بهزیستی

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه و پیش بینی سلامت اجتماعی با اعتماد اجتماعی در نوجوانان عادی و نوجوانان تحت پوشش بهزیستی بود. روش پژوهش از نوع توصیفی و همبستگی بود. جامعه ی آماری کلیه کودکان تحت پوشش بهزیستی در شهر قم بودند. نمونه آماری شامل ۵۰ نوجوان تحت پوشش بهزیستی (به عنوان آزمودنی) و ۵۰ نوجوان عادی ( به عنوان گروه گواه) بودند که با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. در هر دو نمونه ۲۵ نفر دختر و ۲۵ نفر از آزمودنی ها دختر بودند. ابزار اندازه گیری پژوهش پرسشنامه های سلامت اجتماعی کییز و شاپیرو (۲۰۰۴) و اعتماد اجتماعی صفاری نیا و شریف (۱۳۸۹) بود. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده به وسیله آزمون های t دو نمونه ای مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چند متغیره انجام پذیرفت. یافته ها نشان دادند که بین سلامت اجتماعی با اعتماد اجتماعی در هر دو گروه رابطه معناداری وجود دارد. اما در این میان سلامت اجتماعی فقط با خرده مقیاس های رفتارهای مبتنی بر اعتماد کردن و صداقت رابطه مثبت و معنادار دارد و رابطه ای بین سلامت اجتماعی با خرده مقیاس های تمایلات همکاری جویانه، صراحت و اطمینان وجود ندارد. همچنین نتایج نشان داد که بین سلامت اجتماعی و اعتماد اجتماعی در دو گروه نوجوانان تحت پوشش بهزیستی و نوجوانان عادی تفاوت وجود ندارد.

Keywords:

سلامت اجتماعی , اعتماد اجتماعی , نوجوانان تحت پوشش