مصیب کشتمند - دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم اجتماعی، گرایش برنامه ریزی و رفاه اجتماعی

امروزه اعتیاد به مواد مخدر به عنوان عادتی اجتماعی در مناطق شهری، زنان و مردان زیادی را درگیر کرده است. عوامل زیادی در گرایش به مصرف مواد مخدر نقش دارند. سازمان ها ونهادهای مختلف راهکارهای مدیریتی زیادی را در زمینه حل اعتیاد به مواد مخدر به عنوان یک مسئله اجتماعی ارائه کرده و به مرحله اجرا درآورده اند. بنابراین، با توجه به اهمیت موضوع، این پژوهش به ارزیابی راه حل های چالش اجتماعی اعتیاد بر اساس مدل مک کینزی: منطقه ۷ شهرداری تهران می پردازد. نوع پژوهش با توجه به ماهیت کاربردی و براساس روش توصیفی تحلیلی است. از پرسشنامه برای گردآوری اطلاعات در بخش میدانی استفاده گردید. نتایج نشان داد مدیریت شهری تهران در کاهش آسیب های اجتماعی به میزان زیادی نقش دارد. اما شیوه و سبک برنامه ریزی مدیریت منطقه ۷ شهرداری تهران برای حل چالش های اجتماعی از جمله مسائل اعتیاد کارایی لازم را ندارد. نداشتن برنامه عملیاتی مناسی برای کنترل اعتیاد، در اولویت قرار نداشتن این موضوع به عنوان یک مسئله اجتماعی و نبود مدیریت صحیح در این سازمان ها از مهمترین دلایل غفلت سازمان های مدیریتی درگیر در پدیدیه اعتیاد در منطقه ۷ است. مهمترین راهکارهای مدیریتی برای کاهش و یا کنترل معتادین در منطقه ۷، حمایت و توانبخشی و پیشگیری و درمان آنان است. نتایج کلی پژوهش نشان داد ۷ اصل مدل مکنزی جایگاه مشخص و قابل قبولی برای حل مسائل اجتماعی از جمله اعتیاد در منطقه ۷ ندارند.

مدیریت شهری، مسائل اجتماعی، اعتیاد به مواد مخدر، مدل مکنزی، منطقه ۷