معصومه میرزاحسینی - کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی

روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده و جامعه آمای شامل کلیه دانش آموزان دختر دبیرستانی شهر تهران بود. نمونه ی مورد بررسی ۳۰۰ نفر از دانش آموزان بودند که با روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ی خودکارآمدی تحصیلی و مقیاس ابزار وجود و پرسشنامه اهمال کاری استفاده شد. داده ها از طریق همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون همزمان تجزیه و تحلیل شدند. نتایج همبستگی نشان داد که بین ابزار وجود و خودکارآمدی با پیشرفت تحصیلی رابطه ی مثبت و همچنین نتایج معنادار وجود دارد (p<۰/۰۱). همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که ابزار وجود و خودکارآمدی می توانند ۲۱ درصد واریانس اهمال کاری را تبیین کنند، می توان نتیجه گرفت که ابزار وجود و خ ودکارآمدی توان پیش بینی اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان را دارند.

ابراز وجود ، خودکارآمدی تحصیلی، اهمال کاری تحصیلی