مهدی رشیدی جهان - گروه ذهن، مغز، تربیت، پژوهشکده علوم شناختی
جواد مظاهری - گروه فلسفه تعلیم و تربیت، دانشکده فلسفه، دانشگاه علامه طباطبایی

دین هویت تربیتی دارد و پرداختن به هویت تربیتی دین از یک طرف مستلزم شناسایی مفاهیم و گزاره های مطرح شده در آن است تا به کمک آن بتوان راهبردهای لازم برای برنامه ریزی و مدیریت جوانب مختلف زندگی فردی و جمعی را طراحی نمود و از طرف دیگر نیازمند نگرش سیستمی و عبور از ذهنیت توصیه ای بودن مفاهیم و گزاره های دینی است. رسیدن به درک صحیح و دقیق از مفاهیم و گزاره ها به عنوان راهبردهای سازنده تربیت دینی، نیازمند منطقی است که قابلیت تبیین مراتب و درجات را داشته باشد. منطق فازی چنین ابزاری را در اختیار قرار می دهد. در این مقاله سعی گردیده است تا با بهره گیری از روش های نوین و نظام مندی همچون مدل ساختاری فازی، به مدلسازی مفاهیم و گزاره های دینی پرداخته و به کمک آن، ماهیت سیستمی و برنمه ساز بودن این گزاره ها را به عنوان راهبردهای تربیتی دین آشکار نماییم. سپس با استفاده از قواعد طراحی و مدلسازی فازی، به مدلسازی مفهوم تقوا و نفس به عنوان نمونه بپردازیم.

مفاهیم و گزاره های دینی، مدلسازی، تربیت دینی، منطق فازی