بررسی ابعاد و توسعه حقوق اجتماعی شهروندی

جمعیت شهرنشین دنیا در فاصله سالهای ۱۹۷۰ تا پایان قرن بیستم با جهشی بی سابقه رشد یافته است. این مساله در کنار ضرورت وجود امکانات، درخواستها و نیازها، تغییر نقش ساکنان شهر به شهروند را در مطالعات شهری، به موضوعی محوری بدل ساخته است. چنانچه بخواهیم همگام با توسعه شهرها، پاسخگوی احتیاجات امروزه جامعه باشیم و سهم نسلهای آینده را از منابع در نظر بگیریم، بایستی چگونگی اداره شهرها را بر پایه مشارکت آگاهانه شهروندان تعریف و برنامه ریزی کنیم. این مدیریت و برنامه ریزی اقتضاء میکند که مردم به عنوان شریک و نه رقیب در امور مربوط به اداره شهرها مشارکت داشته باشند. بررسی پدیده حقوق شهروندی و تقویت آن در ارتباط با آسیب های اجتماعی از دو منظر حایز اهمیت است. از یک سو منشور و حقوق شهروندی یکی از مظاهر جوامع نوین است که مجموعه ای از وظایف، تعهد ات و مطالبات حقوقی افراد را در شامل می شود و از دیگر سو با توجه به منابع غنی و ارزشمندی که نظام تعلیم و تربیت کشور ما چه در قالب نهادهای رسمی و چه در شکل نهادهای جامعه دارد، می تواند چشم اندازی امیدوار کننده در روند توسعه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی جامعه ترسیم نماید. هدف مقاله حاضر بررسی ابعاد و توسعه حقوق اجتماعی شهروندی با روش توصیفی می باشد. نتیجه نشان می دهد رشد فزاینده جمعیت شهری در کشورهای جهان سوم و از جمله ایران که در اثر رشد طبیعی جمعیت و مهاجرتهای بی رویه روی میدهد، مشکلات و معضلات متعددی را برای شهرها و مدیریت آنها به بار آورده است و شدت فعالیتهای شهری ناشی از آن، موقعیت سخت و مخربی را برای شهروندان به وجود آورده است. به نظر میرسد کاهش یا رفع مسائل مذکور مستلزم تدوین و اجرای صحیح قوانین و مقررات شهری همراه با آشنایی شهروندان باحقوق و قوانین شهری و همکاری و مشارکت آگاهانه آن ها در فرایند تصمیم گیری و مدیریت شهری است.

Keywords:

شهرداری , حقوق شهروندی , حقوق اجتماعی